تحلیل هفتگی رویدادهای ایران- 16 آبان 1361
کودتاچی، پشت شعار
"مرگ بر امریکا"
نیز کودتاچی است!

13 آبان، امسال به گونه ای متفاوت با تمام سالهای پس از تصرف سفارت امریکا توسط دانشجویان پیرو خط امام در سال 1358 گذشت. طبیعی است که هر سالگردی تابع و متاثر از شرایط روز باشد. وقتی امروز در جامعه ما، مسئله روز مقابله با ضد انقلاب حاکم بر کشور، ارتجاع حجتیه و کودتائی است که 5 ماه جنایت آفریده و خون ریخته، بسیار طبیعی است که سالگرد 13 آبان نیز نخستین آماج هایش مقابله با همین وضع باشد و نه تکرار شعارهای دوران تصرف سفارت امریکا، آن هم با هدایت و رهبری کسانی که هم در زمان اشغال سفارت امریکا با آن مخالف بودند و خواهان تصرف سفارت شوروی وقت و هم امروز پشت شعار ضد امریکائی پنهان شده اند تا از کودتا دفاع کنند و تمام کوشش و تلاششان بی تفاوت کردن و خانه نشین ساختن مردم و برقراری تسلیم طلبانه ترین رابطه با امریکا است. ماهیت واقعی تظاهرات غیر دولتی 13 آبان امسال همین بود، همچنان که ماهیت نمایشی که مقابل سفارت امریکا با انتقال چند هزار دانش آموز و بسیجی در محاصره نیروی انتظامی و یک حلقه آنطرف تر، در محاصره مردم و تظاهر کنندگان واقعی 13 آبان و صحنه گردان شدن آقای حداد عادل جز این نیست.

بنابراین، ما نیز مانند مردم ایران مضحکه ای که امسال در برابر سفارت امریکا برپا کردند را نه نمایش وحدت ملی علیه امریکا، نه اجتماع مردم علیه امریکا میدانیم و نه انگیزه هدایت کنندگان و ترتیب دهندگان آن را مبارزه ضد امریکائی و ضد امپریالیستی می دانیم. تمام این نمایش برای مقابله با تظاهرات واقعی مردم علیه کودتای 22 خرداد بود. آن دوران که سفارت امریکا تسخیر شد، دوران دیگری بود و سیاست حزب توده ایران برای حمایت از آن نیز برخاسته از همان دوران و انگیزه های واقعی آن اقدام بود.

دورانی که سپاه پاسداران – به شهادت نشریه ارگان آن بنام "پیام انقلاب"، نه سپاهی در برابر مردم، بلکه نیروئی درکنار مردم بود و تحلیل های دفتر سیاسی آن، زمین تا آسمان با تحلیل های سیاسی دفتر سیاسی کنونی آن فاصله داشت. مسئولین امور تربیتی مدارس، که اکنون سیاستمداران دولت احمدی نژاد شده اند و از عبرت روزگار، گرداننده تظاهرات دولتی امسال درمقابل سفارت امریکا، در آن سالهای تب و تاب اشغال سفارت امریکا، نه تنها مخالف آن بودند، بلکه با تمام قدرتی که درحاکمیت داشتند کوشش کردند شعار مرگ بر شوروی را جانشین مرگ بر امریکا کنند. نه تنها چنین کردند، بلکه شعار مرگ برتوده ای و مرگ بر کمونیسم را اولویت می دانند بر شعار مرگ بر امریکا.

برای آنکه حرفی مستند زده باشیم، از تحلیل هفتگی 16 آبان 1361، آن بخشی را استخراج کرده و در ادامه می آوریم که در ارتباط است با سالگرد 13 آبان در سال 61. در همین تحلیل است که حزب توده ایران با صراحت و دقیقا می گوید که چه کسانی مخالف تصرف سفارت امریکا و مدافع شعار مرگ بر شوروی و مرگ بر توده ای و مرگ بر کمونیسم بودند. یعنی همان هائی که حالا کودتا کرده اند و در مقابل سفارت امریکا سالگرد 13 آبان برپا می کنند و دانشجویان آن دوران را در زندان کودتا نگهداشته اند.

از آن تحلیل، که ضرورت دارد نسل جوان کشور در جریان آن قرار گیرد بخوانید:

«...رویداد مهم هفته برگزاری سالگرد 13 آبان بود، که بطور عمده به روز نبرد علیه آمریکا و توطئه هایش، به روز تجلیل از اقدام شجاعانه دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، به روز تجدید عهد برای ادامه مبارزه علیه شیطان بزرگ بدل شد. امام خمینی رهبر انقلاب در سخنان خویش بار دیگر ارزش والایی برای این مرحله دوم انقلاب قائل شدند و شخصیت ها و نهادها، با تکیه به دسایس آمریکای توطئه گر، بر اهمیت آن تاکید کردند.

اگر چه – در مراسم امسال- گاه این جا و آن جا افراد مشکوکی، که در بین آن ها متاسفانه از مسئولین امور تربیتی مدارس نیز دیده می شدند، توصیه می کردند که شعارهای انحرافی سر داده شود، ولی این توصیه انعکاس پیدا نکرد. منحرف کردن لبه تیز شعارها و فریادها به سوی آماج های دیگر، تاکتیکی است که امروز همه جریانات مخالف و عناصر راستگرا و همه طیف ضد انقلابی به آن متوسل می شوند. مجله "پیام انقلاب" ارگان سپاه پاسداران، (شماره 7- 8 آبان) در بررسی وقایع 13 آبان نوشت:

"دست های مرئی و نامرئی- هنگام تصرف سفارت امریکا- با همگانی نمودن شعار انحرافی مرگ بر کمونیسم سعی نمودند که مسئله اصلی را فراموش کنند و در این فرصت آمریکا و ایادیشان به کارهایشان بپردازند."

بنظر ما، این شیوه امروز نیز با طرح و پخش و کوشش برای جا انداختن شعارهای انحرافی "مرگ بر توده ای و مرگ بر فدایی و مرگ بر شوروی" توسط همه حجتیه ای ها و قشریون و عناصر پنهان ضد انقلاب بکار برده می شود.

تظاهرات 13 آبان امسال، علی رغم آن تشبثات عبث افراد مشکوک و علی رغم نمونه هایی نظیر سخنرانی در شهر صحنه در استان باختران و آتش زدن پرچم شوروی در شهر آمل و نظایر این ها، تجلی بارز آگاهی و مبارزه جویی مردم ما در نبرد علیه آمریکا بود. پرچم هایی که در 13 آبان این هفته آتش زده شدند، همان "قاب دستمالی برای برق افکندن به کفش کهنه سرمایه" است، قاب دستمالی که "ستارگان از آن می گریزند، چه آفتاب بر می آید"- و ما این را از همان روز اول گفتیم.»