مصاحبه با دبیرکل حزب کمونیست فرانسه
از سال 2005 ما از زیر فشار فروپاشی سوسیالیسم بیرون آمدیم
جوانان فرانسه
به سوی حزب ما می‌آیند
آذرفریتاش

دبیرکل حزب کمونیست فرانسه "پی‌یر لوران" اخیرا مصاحبه همه جانبه‌ای پیرامون مسائل داخلی حزب کمونیست فرانسه، بحران  اقتصادی جهان سرمایه داری و جنبش اعتراضی مردم فرانسه با تلویزیون "ب. اف. ام" فرانسه انجام داده است. این مصاحبه در تاریخ 16 دسامبر 2010 از این شبکه تلویزیونی پخش شد که ترجمه فرازهائی از آن را می‌خوانید:

حزب کمونیست فرانسه اکنون 134 هزار عضویت دارد که 90 هزار آن در فعالیت‌های حزبی حضور مستمر دارند و حق عضویت می‌پردازند .به این ترتیب حزب کمونیست به رغم همه پیامدهای تبلیغاتی ناشی از فروپاشی سوسیالیسم در اروپای شرقی حضور تاریخی و 90 ساله خود در جامعه فرانسه را ادامه می‌دهد.

حزب کمونیست فرانسه درسال 1920 در شهر "تور" فرانسه بنیانگذاری شد. بعد از جنگ اول جهانی (1914- 1918) اعضای حزب سوسیالیست فرانسه تصمیم گرفتند حزب کمونیست را پایه گذاری کنند. 

در جریان فروپاشی سوسیالیسم اروپای شرقی از شمار اعضای حزب کاسته شد، اما جبران این کاهش اعضا، از سال 2005 روند معکوس را آغاز کرد و شمار اعضای جوان حزب رو به افزایش گذاشت، به نوعی که هر سال بین 5 تا 6 هزار عضو جوان و جدید به حزب می‌پیوندند.

- تغییر نام حزب، هنوز هم مورد بحث است؟

این مسئله پس از فروپاشی اروپای شرقی در حزب مطرح شد اما تصمیم گرفتیم  تغییری در نام حزب داده نشود. کمونیسم نشاندهنده عدالت اجتماعی؛ آزادی و برابری است. به همین دلیل حزب به این نتیجه رسید که تغییر نام معنی ندارد. ما بجای تغییر نام حزب باید نشان بدهیم که کمونیست‌های قرن 21 هستیم، نه کمونیست‌های دورانی که سپری شده است.

- چرا وقتی در پارلمان اروپا جایزه ساخارف را به "فاریناس" میدادند نمایندگان حزب کمونیست فرانسه سالن را ترک کردند؟ چون او کوبائی است؟  

- خیر؛ برای اینکه ما سیاست روشنی در این مورد داریم. ما آزادی زندانیان سیاسی را در همه کشورهایی که زندانی وجود دارد خواستاریم.

- حتی در چین؟

بله. البته در کشورهای دیگرنیز زندانیان سیاسی وجود دارند که به اندازه کافی درباره اش صحبت نمی شود. زندانیان سیاسی طبق معیارهای حقوق بشراز حقوقی برخوردارند که در سطح جهانی به آن توجه نمی شود. چرا از زندانیان برمه و یا زندانیان سیاسی در اسرائیل و یا روزنامه نگار امریکائی "ابو جمال" که مدت‌ها در بند محکوم به اعدام‌ها نگهداری می‌شود صحبتی نمی کنند؟ اگر درباره حقوق بشر صحبت می‌کنیم ، باید از حقوق همه زندانیان دنیا نه فقط در مورد زندانیان کوبا و یا چین صحبت کنیم.

- این تنها دلیلی بود که نمایندگان حزب شما سالن پارلمان را ترک کردند ؟

بله .

- به نظر شما چرا مقامات چینی وقتی جایزه نوبل به زندانی "لئو شیو پو" اهدا شد حضور نداشتند؟ آیا برای آزادی او شما اقدام کردید؟

بله. ما قبل از اینکه جایزه نوبل به این فرد داده شود برای آزادی او اقدام کردیم. حتی زمانی که او بازداشت شد برای آزادی او اقدام کردیم. اما اخبار در این موارد از طرف مطبوعات وخبرگزاری‌ها خیلی جنجالی است و تنها بخشی از اخبار را مهم جلوه می‌دهند. چرا ما در باره هندوراس صحبت نمی کنیم؟ و یا چرا در باره کودتا علیه دولت کوبا سخن نمی گوئیم؟ من با یکی از رهبران هندوراس در پاریس صحبت کردم که سخت در تلاش بود که اخبار کودتا در هندوراس را در نشریات منعکس کند؛ که سرانجام نیز موفق نشد. در حالی که یک دیکتاتور نظامی حکومت را به زور در هندوراس بدست گرفته، مطبوعات در این مورد صحبتی نمی کنند و پس از مدتی این کودتا را هم به فراموشی می‌سپارند.

- حکومت چین رایک حکومت دیکتاتوری می‌دانید؟

من چنین تصوری درباره حکومت چین ندارم. شرایط خاصی در چین وجود دارد. یک حزب قدرت را درست دارد و این کشوردر حال تحولات اجتماعی است که این پروسه‌ای طولانی است. مسئله آزادی در چین زمان زیادی طول خواهد کشید ولی اگر بگویم یک دیکتاتوری در آنجا حاکم است با واقعیت مطابقت ندارد. افرادی که این مسئله را قبل از آغاز بازی‌های المپیک در چین مطرح کرده‌اند؛ اهداف سیاسی دیگری را دنبال می‌کنند. باید دید نظرات مردم چین درباره دمکراسی چیست. قطعا مسئله آزادی در چین هم مطرح است اما نه به این صورتی که شما می‌گوئید.

- شما با حزب کمونیست چین احساس همسوئی دارید؟

ما با حزب کمونیست چین ارتباط داریم و همفکری می‌کنیم؛ همانگونه که با بعضی از نیروهای سیاسی دیگرجهان همکاری و همفکری داریم، اما این به معنای شریک بودن و همسوئی داشتن با مسائلی که آنها در کشور خودشان با آن درگیر هستند نیست.

این مصاحبه را از اینجا می‌توانید ببینید و بشنوید

http://www.youtube.com/watch?v=ckFrW_jTuuk&feature=player_embedded