بازگشت

 

سرنوشت نهائی انتخابات ریاست جمهوری  
دوره نهم، اینجا مشخص می ‌شود، نه در
شمارش آراء. بنی صدر هم 11 میلیون رای آورد.
مانیفست احمدی نژاد را
در میلیون‌ها نسخه منتشر كنید

نباید فرصت داد، این وعده‌ها پشت حادثه سازی ‌ها
 ناپدید شود. اگر مردم رای داده اند، به این حرف ‌ها
 رای داده اند. بفرمائید اجرا كنید. اولین مقام مسئول فاجعه‌ای
كه احمدی نژاد برای مردم ترسیم كرد، شخص رهبر است.

  

انتخابات دو مرحله‌ای و بسیار بغرنج ریاست جمهوری در ایران، سرانجام پایان یافته اعلام گردید و احمدی نژاد شهردار تهران به عنوان منتخب نهمین دوره ریاست جمهوری در ایران معرفی شد.

به این ترتیب، با پایان 8 سال ریاست جمهوری محمد خاتمی و گام‌های بلند و كوتاه اصلاحی، كه عمدتا روی تغییر ساختار سیاسی نظام متمركز بود، سكان قوه مجریه بدست كسانی افتاد كه یك فراكسیون 80 تا 100 نفره  نیز در مجلس دارند. فراكسیون فرماندهان لباس شخصی شده سپاه پاسداران و ماموران امنیتی سپاه كه برخی متهم به عملیات تروریستی نیز هستند. این خیز، بلافاصله پس از انتخابات دوم خرداد 76 با محاكمه شهردار تهران "كرباسچی"، بازداشت و شكنجه شهردارانی كه جرمشان حمایت از خاتمی بود، قتل‌های زنجیره ای، سخنرانی فرمانده سپاه در قم( قلم می ‌شكنیم، زبان می ‌بریم)، توقیف روزنامه‌ ها، محاكمه آیت الله خوئینی‌ ها در دادگاه روحانیت، حمله به خوابگاه دانشجویان، متلاشی كردن تحكیم وحدت، زندانی كردن ملی- مذهبی‌ ها، زندانی كردن رئیس شورای شهر تهران و نماینده آیت الله خمینی در سپاه پاسداران "عبدالله نوری"، ترور نایب رئیس همین شورا در روز روشن و در برابر چشم همگان "سعید حجاریان"، به زندان بردن مشتی جوان و دانشجو و انداختن آن ها در سلول زندانیان جنایتكار، فلج سازی مجلس ششم، برپائی مجلس فرمایشی هفتم و سرانجام، دو مرحله پر تقلب و تهدید نظامی انتخابات برداشته شد و به اینجا رسید كه اكنون همه شاهدیم.

بنابراین، انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری، نه فقط پایان دو دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی، بلكه نتیجه هشت سال تدارك خونین و پرتنش و آغاز مرحله جدیدی نیز بود. نیروئی كه در ابتدا با نام لباس شخصی‌ ها در برابر اصلاحات بسیج كرده بودند، سرانجام به یك حزب 300 هزار نفره نیمه مسلح با حقوق ماهانه 150 هزار تومانی تبدیل شد و سكان برگزاری و نظارت انتخاباتی را بدست گرفت كه ‌بی‌ شك نه تنها در تاریخ جمهوری اسلامی، بلكه در تاریخ پارلمانی ایران كم نظیر بود.

ویژگی فاصله یك هفته‌ای دو مرحله انتخابات، از نظر ما مهم تر از نتیجه آن، چه در مرحله نخست و چه در مرحله دوم است. در واقع این ویژگی سرنوشت دولت احمدی نژاد و انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری را رقم می ‌زند، نه میزان آراء داده شده و یا جعل شده، به زور گرفته شده و یا تقلب شده.

این ویژگی چیزی نیست، مگر همان وعده ‌هائی كه احمدی نژاد در تلویزیون به مردم فقیر و غارت شده داد و آراء خود را از 4 میلیون به چهار برابر رساند. حتی اگر 4 میلیون آن را هم فریب و تقلب و زور بدانیم، سه برابر آن برای همین حرف ‌هائی بود كه او زد و قول ‌هائی بود كه داد.

این سخنان فقط صوت تلویزیونی نبوده، بصورت مكتوب روی سایت انتخاباتی رسمی احمدی نژاد هم  بوده و همچنان هست و صدها هزار ایرانی آن را دیده اند و یا بصورت مكتوب بین مردم توزیع شده است.

به آقای احمدی نژاد باید گفت: این گوی و ‌این هم میدان!

می توانید حساب خود را از حساب بیت رهبری و شخص رهبر كه 8 سال در سمت رئیس جمهور و 15 سال بعنوان رهبر غیر پاسخگو به مردم كه نبض همه امور در اختیارش بوده، جدا كرده و فكری به حال این فقر و غارت و بیكاری عمومی كنید، كه شخص ایشان مسئول مستقیم آنست؟

حساب خود را می ‌توانید از حامیان انتخاباتی خود، یعنی كمیته امداد، موتلفه اسلامی، بنیادهای عظیم مالی و سرمایه داری تجاری غارتگر جدا كنید؟

اگر مطابق وعده انتخاباتی خود قصد دفاع از آزادی‌ها را- در همان حد كه وعده داده اید- دارید، حساب خود و دولت خویش را از امثال شریعتمداری تواب ساز، بازجوها و شكنجه گران، حمله كنندگان به خوابگاه دانشجویان و... جدا خواهید كرد؟

ما چكیده حرف‌ های احمدی نژاد را در فاصله دو مرحله انتخابات ریاست جمهوری، بعنوان یك سند فراموش نشدنی می‌ آوریم و به سهم خود آنقدر آن را پیگیری خواهیم كرد تا حتی با حادثه سازی‌ های ماجراجویانه هم نتوان آن را بایگانی كرد. سخنانی نظیر اینكه:

 

- كسانی كه با چفیه می آیند در خیابان ها و حمله می ‌كنند از من نیستند و ازشان شكایت كرده ام.

- این وزارت كشوری‌ های گذشته بودند  كه موتور سوار با چاقو توی خیابان می ریختند.

- مطبوعات از من انتقاد كردند، من تشكر كردم.

- آزادی روح انقلاب است. ما هم طرفدار این هستیم.

 

از روی سایت انتخاباتی احمدی نژاد بخوانید و دقیقا بخاطر بسپاریم:

 

* ظاهراً من وارد محدوده ممنوعه قدرت شده‌ام؛ عده‌ای (كه مرا تخریب می ‌كنند) عرصه مدیریت‌ های كلان كشور را در انحصار خودشان و هم حزبی‌ ها، خانواده و عوامل خودشان می‌ دانند و این یعنی یك گناه بزرگ و نابخشودنی.

*یك دفعه ما قاتل و آدمكش شدیم كه اگر این بیاید، در پیاده ‌روها دیوار می‌ كشد، زن ها را می ‌زند، دست قطع می ‌كند و مخالف سرمایه‌ گذاری، كار و تلاش است و اینكه می‌ گوید همه باید گدا شوند و اینها برمی ‌گردد به همان.

*عده‌ای احساس می ‌كنند با آمدن من یك سلسله از بهره‌ برداری‌ های اختصاصی محدود می‌ شود.
*باید اصلاحاتی در شیوه اداره كشور انجام شود.

*در ستاد دولت ۱۵ الی ۱۶ سال است گروهی خیمه زده است كه كشور را مال خود و میراث خود می ‌داند.

*بدنه مدیریتی ما هم یك بدنه پركار و دلسوز و سالم و فداكار است

*من فكر می‌ كنم ستاد دولت از مردم جدا شده، مشكلات مردم را خوب تشخیص نمی ‌دهد، گرفتار یك سلسله بازی های سیاسی و بازی های قدرت شده است.

*علیرغم خدماتی بسیاری كه بدنه دولت در كشور انجام می‌ دهد متاسفانه شاهد گسترش فقر، فساد و تبعیض در كشور هستیم.

*مردمی‌ ترین دوران شهرداری، دوران ماست. یعنی ما به همه مردم تهران؛ بدون اینكه نگاه كنیم آن ها كدام حزب هستند، چه زبان، دین،‌ سلیقه و غیره دارند خدمت كردیم.

*بیشترین حجم فضاهای تفریحی را در تهران درست كرده‌ایم.

*كسانی كه شایعه پخش می‌ كنند كه من در شهرداری كارمندانم را مجبور كرده ام چادر سر كنند و یا آقایان ریش بگذراند. فكر نمی‌ كنند این چندین هزار كارمند شهرداری این را می‌ فهمند، مشخص است این یك جنگ روانی است و این اصلاً توهین به ملت ایران است و فكر می ‌كنم اینها ملت را نشناخته ‌اند.

*اگر من در شهرداری آسانسورها را مردانه زنانه كرده ‌ام، چرا امروز می‌ گویید؟ آیا شما این خبر را در این دو سال نداشته ‌اید؟

*شما كه تمام خدمات من را معكوس جلوه دادید یك بار از خدمات شهرداری تعریف نكردید آیا در این دو سال این را نفهمیده‌ بودید آیا این توهین به كاركنان شهرداری نیست؟

*ما فكر می‌ كنیم امتیازات ویژه‌ای كه در اختیار عده‌ خاصی قرار می‌ گیرد پدر ملت را درآورده و این مدیریت ضعیف ‌ترین و پرخرج‌ ترین نوع مدیریت است.

*یك جوان ما می ‌خواهد ازدواج كند ۲ میلیون تومان نمی ‌تواند بگیرد؛ اما میلیاردی خرج دكورها و چیزهای بی‌ حاصل می ‌شود. ما با اینها مخالفیم.

* ما حتماً می‌ خواهیم مدیریت اصلاح شود.

*اینها كه تخریب علیه ما را شروع كرده‌اند مردم را نشناخته ‌اند. ملت را نشناخته‌ اند مگر كسی می ‌تواند به ملت ما چیزی تحمیل كند آن هم من كه یك معلم دانشگاهی هستم.

*وضع زندگی من روشن است و هم منش من خیلی روشن است.

*بروید در فرهنگسراهای ما ببینید چه كسانی استفاده می ‌كنند؟ من مرزبندی سیاسی بین مردم را هم تا حالا نپذیرفتم.

*ما یك ملت هستیم یك خانواده، در خانواده همه چیز هست اما همه یك خانواده هستند و همه عزیز هستند.

*واقعاً عملكرد این دوره شهرداری افتخارآمیز است، ولی آنها همیشه توهین و مسخره كردند.
*مشكل من این است كه من اهل اینكه زیر بار باندها و گروه ها بروم نیستم و این را با افتخار می ‌گویم فقط می‌ خواهم به ملت خدمت كنم.

* دلیلی ندارد من منافع ملت را فدای گروه ها و باندها و احزاب كنم.

*باندی كه بر اقتصاد، سیاست و مراكز تصمیم‌ گیری اداری ما سیطره زده‌اند. احساس خطر كردند كه راه برای نیروهای مردمی و خدمت آن ها باز شود و بشود كشور را بهتر اداره كرد.

* نوگراترین شهرداری در طول عمر ۱۰۰ ساله شهرداری همین دوره ۲ ساله است. ما هر ماه به یك ابتكار جدید دست زدیم.

*به طور جدی طرفدار آزادی مطبوعات هستم ما حتی از رسانه ‌هایی كه از ما انتقاد كردند تشكر كردیم و به آن ها هدیه دادیم برای اینكه باب انتقاد باز شود.

* در این ۲ سال من حتی به یكی از توهین ‌هایی كه به خودم شده جواب ندادم و گفتم اینها مهم نیست چون ما نباید وقت را برای این چیزها تلف كنیم.

*ما می‌ گوییم مدیران نباید یك قشر ممتاز و منت گذار مردم باشند، اینها باید وسط مردم و در خدمت مردم باشند؛ این دو نوع مدیریت است آن مدیریت اصلاً فریاد مردم را نمی ‌شنود.
*ما، هر چه می ‌گوییم كارمند، سه بچه دانشجوی دانشگاه آزاد دارد و دارد زیر بار تورم له می‌ شود اینها اصلاً متوجه نمی ‌شوند.

*می‌ گوییم دو میلیون جوان نصف آن ها تحصلیكرده هستند بیكار هستند، چون آقای مسئول، مشكلی ندارد همه چیز آن به راه است، از فرصت ها و امتیازات استفاده می ‌كند درك نمی كند.

*ما باید عدالت را برپا كنیم، عدالت یعنی همه كشور باید با هم ساخته شود.

*من می ‌گویم مدیر، مدیر همه ملت است یعنی به استان‌ های دور باید همان نگاهی را كند كه به خانه بغل دستی ‌اش و باید به گونه‌ ای عمل كند كه همه حرف ها را بشنود، امكان دسترسی به آن باشد، عدالت محور باشد، علمی كار كند.

*من این سیستم مالی كشور را قبول ندارم، من می ‌گویم این به نفع عده‌ خاصی است و اكثریت ملت از آن بی ‌بهره هستند؛ یعنی فاصله ‌های طبقاتی دارد هر روز به نفع عده‌ای خاص بیشتر می ‌شود.

*می‌ گویند تو مخالف سرمایه ‌گذاری هستی؛ من موافق سرمایه‌ گذاری هستم می ‌گویم سیستم مالی شما دارد اقتصاد كشور را به سمت دلالی سوق می ‌دهد.

*من می ‌گویم شما ۱۵ الی ۱۶ سال توسعه اقتصادی و سیاسی كردید من از شما سوال می ‌كنم آیا كشاورزان، كارگران، كارمندان و تجار و بازاریان ما امنیت خاطر دارند و به یك ثبات برنامه رسیده‌اند؛ نه، رشد اقتصادی در جیب یك عده خاص رفته و در سفره‌های عموم ملت نیست.

*ما سطح رفاه را باید به حداكثر برسانیم و آزادی‌ها را عمق و گسترش دهیم، آزادی‌ هایی كه ما می ‌فهمیم خیلی گسترده ‌تر از این آزادی است.

*من می‌ گویم آزادی روح انقلاب است و بزرگترین عطیه و هدیه الهی است بدون آزادی ما هیچ چیزی نداریم؛ آزادی دخالت در سرنوشت، دخالت در امور سیاسی، دخالت در اقتصاد، دخالت در كشاورزی.

*من نمی‌ گویم آزادی كم است، بلكه این سطح پایینی از آزادی است.

*ما باید فرصت بدهیم و مردم واقعاً بتوانند سر مدیری كه بیت‌المال را تلف می‌ كند داد بزنند، چرا نباید داد بزنند؟ آیا واقعاً این آزادی هست؟ الان یك نفر در اداره‌ای به مدیر آن اداره بگوید كه تو به چه حقی ۳۰۰ میلیون تومان خرج دكور كرده‌ای؟

*ما در شهرداری تا حدود زیادی چنین فضایی را فراهم كردیم. من به راحتی خودم وسط مردم هستم، یعنی مردم به من دسترسی دارند و راحت می ‌توانند حرفشان را بزنند و دارند می ‌زنند.

*جالب بود، یك نفر آمد آنقدر داد زد من گوش دادم تمام شد فهمیدیم مشكل آن یك جای دیگر است! گفتم شهرداری بر سایر ادارات تسلط ندارد، اما بنشین من زنگ می ‌زنم. یك یادداشت به رئیس اداره می ‌دهم، بلكه به كارت رسیدگی كند.

*الان درها باز است زمانی كه درها باز باشد الان در سیستم شهرداری اجحاف به حداقل رسیده است، مردم حرفشان را می ‌زنند.

* شهرداری تهران زمانی در راس سازمان های متخلف و شكایت خیز بود و الان شكایات تقریباً صفر است، چون كسی نمی ‌تواند اجحاف كند و هر پنج ‌شنبه می‌توانند من را ببینند، شهردار منطقه را هم می‌ تواند ببیند.

* به گواهی خود سازما ن های نظارت كننده، ریاست جمهوری و سازمان بازرسی الان ما در رده آخر نارضایتی مردم هستیم و معنای آن این است كه می ‌شود رابطه را با مردم اصلاح كرد.

*الان اگر من اعتراض كنم، روزنامه دولت منعكس می ‌كند یا به من توهین می ‌كند و فحش می ‌دهد؟

* من به عنوان شهردار تهران در پاسخ به انتقاد رئیس جمهور یك انتقاد كردم، استاندار، فرماندار، وكیل و وزیر به توهین ‌های عجیب و غریب دست زدند و معنای آن این است كه آن آزادی كه ما می‌ خواهیم الان نیست.

* البته آزادی الان ما، خیلی آزادی ارزشمندی است و به نسبت خیلی جاهای دیگر بهترین است اما آنچه من دنبال آن هستم، بسیار بالاتر از این است.

*من جزو استادهای معدودی هستم كه هیچ وقت تقریباً در كلاس هایم حاضر و غایب نمی‌ كنم، ولی كلاسم همیشه پر است و اضافه هم می ‌نشینند.

اگر من بحث علمی درستی ارائه دهم بچه‌ ها می‌ نشینند و سر كلاس های من برای حضور دعوا دارند.

*در فوق‌ لیسانس بچه‌ ها می ‌مانند ترم سوم درس ها را با من می ‌گیرند و خیلی راحت در كلاس بحث می‌ كنند اصلاً بدون این ما نمی ‌توانیم زندگی كنیم.

* موقعی ما پیشرفت می ‌كنیم كه تك تك ملت را یك سرمایه به حساب بیاوریم، ‌دانه دانه مردم برای ما سرمایه هستند، تك تك این جوانان در خیابان سرمایه ملت هستند، اگر با این نگاه، مدیری دید آن زمان تمام مناسبات كاری، تصمیم ‌گیری ها و اولویت‌های آن عوض می‌ شود.

* حرف ما این است كه می‌ خواهیم جلوی رانت ‌ها را بگیریم.

* برای فرهنگ و هنر بیشترین كار را كردیم. ما ۲۳ سالن داریم و دائماً در این ها فیلم سینمایی پخش می‌ شود. قیمت را ارزان كردیم كه بیشترین حمایت از عرصه فیلم است. تقریباً تمام رشته‌ های هنری را به طور گسترده داریم آموزش می ‌دهیم. تابستان سال گذشته ۲۵ هزار برنامه فرهنگی، هنری و ورزشی برای جوانان ارائه كردیم.

* ما می‌ گوییم در عرصه فرهنگ اولاً باید پایگاه های پایدار فرهنگی مثل مدرسه و دانشگاه را حمایت كنیم، محیط مدرسه و دانشگاه باید بسیار پرنشاط و امیدآفرین باشد.

* آقایانی كه می ‌گویند احمدی‌نژاد تندرو است را من می ‌شناسم. سال ۶۴ تا ۷۲ وزارت كشور دست این آقایان بود. ما با اینها دعوا داشتیم موتور سوار در خیابان ها می ‌فرستادند و با كاتر به مو، كفش و لباس بچه‌های مردم می ‌زدند و ما با آن ها دعوا داشتیم و با این كارها مخالفت می‌ كردیم.

*همین آقایان مینی ‌بوس سر خیابان های تهران می‌ گذاشتند و سرباز می ‌گذاشتند كه آرایش ‌های خانم های مردم را كنترل كنند و هر كدام غلیظ بود سوار مینی بوس كنند و ما معترض بودیم كه اینها خلاف شرع است؛‌ حق ندارید با مردم اینگونه برخورد كنید، اینها مردم ما هستند.
* اینكه احمدی نژاد چنین خفقانی را به كشور تحمیل كند توهین به ملت ایران است.
* بنده یك استاد دانشگاه و با سابقه ۱۶ ساله در دانشگاه هستم و رفتار من در دانشگاه معلوم است.
* در طول ۲ سال بیش از ۲۰۰ بوستان و بیش از ۱۶۰ مجتمع ورزشی، فرهنگی و هنری درست كردم و هزاران برنامه فرهنگی در تهران پیاده كرده‌ام.

*شما یكسری تهمت ‌هایی می ‌زنید بعد به كسی كه متهم است می ‌گویید دفاع كن و هیچ سندی هم ندارید. متاسفانه دستگاه دولتی ما آزمایش بسیار بدی پس داد. رئیس جمهور ما آزمایش بسیار بدی پس داد. الان متاسفانه وزارت كشور و اطلاعات همه حزبی هستند و امنیتی برای من نیست.

*الان بنده را از حقم محروم می‌ كنند فقط به خاطر اینكه وارد محدوده ممنوعه یك عده‌ای شده‌ام، انواع تهمت‌ ها و چیزهایی كه بعضی اوقات خنده‌ام می ‌گیرد.

* در روزهای اخیر تحركاتی در خیابان ها رخ می‌دهد. مثلا با چفیه می آیند و به مردم حمله می ‌كنند. ما به وزارت كشور و نیروی انتظامی شكایت كردیم. من می ‌دانم اینها از كجا سازماندهی می ‌شوند و آن ها مخالف ما هستند.

*من یك نفر مستقل هیچ حزبی و گروهی و هیچ دسته ‌ای از من حمایت نكرد و من خودم را به این ملت معرفی كردم و ملت هم استقبال كرد. آیا این گونه باید مورد هجوم باندهای قدرت و ثروت قرار بگیرم و شما هم تماشا كنید.

 

 

 

  فرمات PDF :                                                                                                        بازگشت