بازگشت

 

پیش و پس از انقلاب

هر دولتی سود خود برده

زحمت کارگران افزوده

آ- احمدی

  

 

صادقی رئیس خانه کارگر: بزرگ ترین خدمت به جامعه كارگری ادغام تامین اجتما عی در وزارت كار است.

اصلانی رئیس شوراهای اسلامی کار: وزیر كار وظایف اصلی خویش را انجام دهد، ادغام تامین اجتماعی در این وزارت خانه پیشكش.

ظاهرا این روزها بحث ادغام و عدم ادغام سازمان تامین اجتماعی در وزارت كار مسئله روز كارگران و تشكلات كارگری و نمایندگان آن شده است. جالب اینست كه روزنامه كار و كارگر نظرات مختلف در مورد مسئله فوق را در روزنامه از جمله دو مطلب فوق را در شماره 4268 (5 آبان 84) به بحث گذاشته است.

1- مالكیت سازمان تامین اجتماعی: چنانچه می دانیم سازمان تامین اجتماعی و تمام ثروت و دارایی آن (با توجه به 7 میلیون عضو اصلی و حدود 30 میلیون عضو اصلی و فرعی- اعضا اصلی و خانواده شان و افراد تحت پو شش ) متعلق به اعضاء آن و پرداخت كنندگان حق بیمه است و هیچ كس و هیچ دولتی و هیچ وزارت خانه ای حق دخالت در آن را ندارد.

مسلما اداره آن نیز باید توسط اعضای آن و تشكل های اعضای آن – انواع تشكل های كارگری و كارمندی، اتحادیه های صنفی و.... – صورت گیرد و لاغیر، حالا چرا آقای صادقی آن را به وزارت كار می بخشد، نمی دانم و برای من سئوال است كه یكی از رهبران خانه كارگر بزرگ ترین خدمت به جامعه كارگری را ادغام آن در وزارت كار می داند.

وزارت كار چه تاج گلی سر كارگران زده است كه با ادغام تامین اجتماعی می خواهد به قول آقای اصلانی به سر كارگران بزند .

2- اداره سازمان تامین اجتماعی به وسیله اعضاء: به نظر می رسد بحث اصلی ، و مهم و در دستور روز باید اداره سازمان تامین اجتماعی به وسیله اعضاء و نمایندگان آنها باشد و لاغیر. 

دولت های جمهوری اسلامی ایران از جمله دولت آقای خاتمی با تاسیس وزارت رفاه و ادغام سازمان تامین اجتماعی در آن اشتباه بزرگی كردند، در حالی که بهترین كار مستقل كردن سازمان تامین اجتماعی و سپردن اداره آن به اعضاء و پرداخت كنندگان حق بیمه به آن می باشد. مسلما بقیه تدابیر ره به كعبه نخواهد برد بلكه ره به تركستان است. آگاهانه و ناآگاهانه در خدمت دشمنان اعضاء و بیمه شدگان و كارگران خواهد بود.

3- دشمنی دولت ها با اعضاء و بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی : چه آنهایی كه در سال 1354 سازمان تامین اجتماعی را از  وزارت كار منفك كردند و چه آنهایی كه با تاسیس وزارت رفاه، آن را در وزارت رفاه ادغام كردند و چه آنهایی كه در دولت كنونی می خواهند  آن را به شكلی به خودشان بچسبانند به شكلی دشمن مردم و بیمه شدگان و اعضای واقعی آن هستند.

بنظر می رسد، بهترین كار تشكل های كارگری – خانه كارگر، اتحادیه های صنفی و.... – این است كه مسایل و مشكلات سازمان تامین اجتماعی و ظلم و ستم هایی كه به وسیله دولت های بعد از انقلاب و در زمان شاه به آن شده و می شود را طی (( نامه سر گشاده )) به عرض مردم و كارگران رسانده شود. راه حل های پیشنهادی را نیز باید در این نامه ارائه داد که برخی از آنها نمی داند جز این باشد:

 

- مستقل كردن سازمان تامین اجتماعی و سپردن اداره آن به اعضاء و بیمه شدگان و پرداخت كنندگان بیمه به سازمان .

- پرداخت بدهی 3000 میلیارد تومانی ( شاید بیشتر) دولت به سازمان و بدهی های بخش خصوصی و بخش عمومی به آن.

- مشخص كردن داریی ها و اموال آن از جمله بانك رفاه كارگران ( كه سردمداران آن بیشتر تمایل دارند آن را بانك رفاه بنامند ) و غیره .

- جلوگیری از واگذاری شركت ها و كارخانه های دولتی ضررده و ورشكسته جهت جبران بدهكاری های دولت به سازمان، كه در دولت سازندگی و اصلاحات صورت گرفته است و بر گرداندن شركت ها و كارخانه ها و موسساتی كه تاكنون به زور به سازمان تامین اجتماعی داده شده است و جبران خسارت هایی كه از این بابت تا كنون به آن وارد شده است.

- جبران ضرر های سازمان كه بهر شكلی كه از طرف دولت و بخش خصوصی و ... به آن وارد شده است در طول 27 ساله اخیر.

- ........

می توان فهرست فوق را با توجه به اطلاعات و آمار دقیق تری تكمیل كرد و از مسؤلین پیگیرانه خواستد كه به آن عمل كنند. ضمنا می توان رونوشت نامه سر گشاده را به سازمان های بین المللی از جمله به سازمان بین المللی كار ( ILO) نیز ارائه داد و از آنها كمك و یاری خواست.

 

 

 

  فرمات PDF :                                                                                                                        بازگشت