زنده یاد "احمد قاسمی " از اعضای برجسته رهبری حزب توده ایران بود. پس از ترور ناتمام شاه در 15 بهمن 1327 که بهانه حکومت برای اعلام ممنوع شدن فعالیت حزب توده ایران بود، زندانی شد و در جریان فرار رهبری حزب از زندان، او نیز در جمع آنها از زندان گریخت و اندک زمانی پس از آن، بدلیل پیگرد پلیسی و تصویب حزب از ایران خارج شد. او در عین حضور در هیات سیاسی حزب، یکی از برجسته ترین نویسندگان حزب توده ایران نیز بود، که علاوه بر تسلط بر مارکسیسم- لنینیسم، بر امور هنری نیز بسیار سلطه داشت، که نمونه ای آن نقد شعر نادر پور است.

با اطمینان می توان گفت که وی، از جمله بنیانگذاران ادبیات و مشی نگارشی حزب توده ایران بود. جملات کوتاه و دقیق، پرهیز از حاشیه پردازی و ساده نویسی. در سالهای مهاجرت بر سر برخی موضع گیری های رهبری حزب در مهاجرت، از اروپای شرقی به اروپای غربی کوچ کرد و مدتی نیز شیفته مائوئیسم شد. هم در خاطرات و هم در پرسش و پاسخ های کیانوری از احمد قاسمی بسیار با احترام یاد شده و این که رهبری حزب بسیار کوشید که او را از کوج به غرب باز دارد، اما موفق نشد. او رفت و با کمال تاسف از دست حزب رفت!
برای مدتی مشی و نگاهی متمایل به چپ روی داشت و به همین دلیل، او را از جمله معدود رهبران حزب توده ایران می دانند که در سال اول نخست وزیر مصدق، مقالاتی در مخالفت با دولت و کابینه او نوشت و در مطبوعات حزبی منتشر کرد. وزن و اعتبار او در حزب به گونه ای بود که جلوگیری از انتشار مقالات و نظرات او در باره دولت مصدق ممکن نبود و یا ممکن نشد. البته، پس از تصحیح سیاست حزب در برابر مصدق، احمد قاسمی نیز پذیرفت که در شناخت دولت ملی مصدق چپ روی کرده است و برای جبران آن کوشید.
راه توده بموجب مشی و روشی که درباره کلیه اعضای رهبری حزب توده ایران- از بنیانگذاری تا لحظه کنونی- دارد، هرگز با دور زدن خدمات و شخصیت و تاثیر گذاری افرادی در رهبری حزب که بعدها به هر دلیلی از حزب جدا شدند و یا کنار گذاشته شدند موافق نبوده است. این روش راه توده را می توانید در صفحه معرفی رهبران و بنیانگذاران حزب توده ایران پیگیری کنید.
از زنده یاد "احمد قاسمی" مقاله ای را برگزیده ایم که در در سال 1340 در مجله دنیا منتشر شده است. این مقاله در نقد شعر و نظرات هنری "نادر نادرپور" شاعر نوپرداز ایران است و دشوار بتوان گفت که چنین تحلیل موشکافانه ای از شعر نو و نقش هنرمند در دوران خود و شعر نادر پور تاکنون شده باشد. ما مطالعه دقیق آن را به نسل جوانی که در جاده شعر در ایران گام نهاده اند توصیه می کنیم.

 

بازگشت

 

 

- نه زبان خویش که زبان یک ملت باید بود

- نادر نادرپور شاعری که شعرش تابع حوادث دوران بود

- دوران دشواری که نادرپور می گفت فرزند آنست!

- "نادر نادرپور" شاعر زمانه خود بود؟

 

                                                                                                      بازگشت