صفر قهرمانی

ریشه های مشترک
دو جنبش در مصر و ایران

حسنی مبارک، با قبول دستور صندوق بین الملل پول، سهام بالغ بر 650 شرکت که اکثرا واحدهای دولتی بودند را به بخش خصوصی واگذار کرد تا در بازار بورس معامله ‌شوند. گرچه دولت او به کارگران بیکار شده این واحدها وعده خرید 10 درصد از سهام آنها را در عرض 8 سال داد. این 10 درصد سهام، همان است که تحت رهبری آقای خامنه‌ای به عنوان "سهام عدالت" ناشی از خصوصی سازی به کارگران وعده داده شد و ایشان در نماز جمعه همین هفته با افتخار از آن یاد کرد. تنها تفاوت میان حسنی مبارک و علی خامنه‌ای آنست که مبارک در مصر دست به فریبکاری نزد و خصوصی سازی را توزیع "عدالت" معرفی نکرد.

هوشنگ تیزابی

راه توده

شماره 304 دوشنبه 18 بهمن ماه 1389

آصف رزم دیده

علی گلاویژ

فرزاد دادگر

صابر محمدزاده


نگهدار و مخالفانش
در بیراهه ارزیابی
اوضاع پیچیده ایران

----------------------------

ارتش مصر
با جانشینی پسر مبارک

مخالف بود!

زکری روث
- وبسایت خبری یاهو 31 ژانویه 2011- ترجمه راه توده

--------------------------------

نگاهی به تکذیب نامه آقای ترقی
اگر پیوندی نیست
چه نیازی
به تکذیب آن است؟

----------------------------

کاسترو:
اسرائیل بانگ
"
خطر اسلام"
در مصر را
بلند کرده است!

گرانما
یادداشت های روزانه فیدل کاسترو اول فوریه 2011- ترجمه ابراهیم بیگی

-------------------------------------

نگاهی به مصاحبه مهندس سحابی
دکتر یزدی به جرم
همنشینی با امام
و زیاد دانستن
زندانی است!

----------------------------

بلاروس
یورش همه جانبه
سرمایه داری به سنگر
سوسیالیسم در اروپا
ترجمه بهروز بکتاشی

------------------------------------

ریشه‌های جنبش عمومی
و جنبش مذهبی در مصر

مشت آهنین
در برابر
شکم گرسنه!

راه توده شماره 63 - شهریور ماه 1376

فوق العاده راه توده

 تفسیر پیام تظاهرات 25 بهمن
خامنه‌‌ ‌ای

آغاز مرحله فریاد علیه یک هدف

تظاهرات 25 بهمن، که با اطمینان می توان گفت، حاکمیت خود بیش از هر حزب و سازمان و شخصیت منتقد و مخالفی، با مشاهده آن متوجه ظرفیت خفته در بطن جامعه برای انفجار شد، حامل یک پیام مهم نیز بود. این که جنبش اعتراضی ایران یک هدف را نشانه گرفته و حالا با رهبری و یا بدون رهبری، با اعلامیه و بی اعلامیه، این هدف را زیر ضربه گرفته است. در چنین موقعیت و وضعیتی، دیگر مردم نه رهنمود می خواهند و نه منتظر رهنمود می مانند. هدف آنقدر فشرده و خلاصه شده که همه آن را شناخته و علیه آن بسیج می شوند. هر نوع لجاجت و پافشاری حاکمیت در مسیری که تاکنون در آن حرکت می کرده، این بسیج را علیه آن هدف تقویت می کند. بنابراین؛ دستگیری ها، کشتار، خشونت؛ سرکوب و ... همگی در خدمت همین بسیج ملی علیه یک هدف قرار میگیرد.
این همان موقعیتی است که از حدود 5 ماه پیش حسنی مبارک، با تدارک و برپائی انتخابات پارلمانی در آن کشور که به کودتای پارلمانی شبیه بود، در آن قرار گرفت. همان موقعیتی که شاه از سال 1355 با اعلام انحلال حتی احزاب حکومتی و اعلام حزب رستاخیر در آن قرار گرفت و در سال 57 این موقعیت به اوج خود رسید. یعنی مردم – حتی اگر همه واقعیت نیز چنین نیز نباشد- یک شخص را بانی همه بدبختی ها دانسته و علیه او بسیج می شوند.
جمهوری اسلامی، به شهادت شعارهای روز 25 بهمن مردم در شهرهای مختلف کشور، در این مرحله گام گذاشته است. وقتی گران شدن نان بربری را هم مردم به حساب بیت رهبری می گذارند، کم عقلی و بی تجربگی است اگر نتوان حدس زد جامعه به کدام مرز رسیده و به کدام نقطه حرکت می کند.
جامعه به مرحله ای رسیده که هر حرکت؛ هر تصمیم و هر اقدام حاکمیت به حساب یک فرد گذاشته می شود و آن فرد کسی نیست جز علی خامنه ای!
تمرکز اخبار و تبلیغات حکومتی، همراه با تکرار و تاکید پیاپی بر"نظر مقام معظم رهبری" توسط مقامات در هر مورد کوچک و بزرگی، از یکسال پیش سرعتی جنون‌آمیز به خود گرفت و این به سرعت همراه شد با پوستر چسبانی از وی در هر کوچه و خیابان و میدان در شهرها. این امر، درکنار آگاهی سیاسی دم افزون مردم، گسترش اطلاعات مردم از جنایات حکومتی و مشکلات اقتصادی ناشی از برنامه حذف یارانه ها که خامنه‌ای خود را طراح و مدافع سر سخت آن اعلام کرد، پافشاری وی بر دستگیری‌ها و محاکمه‌ها، رفتار و مناسبات شاهنشاهی‌اش با نیروهای مسلح و سازمان‌های اطلاعاتی و... همه و همه در شکل‌گیری این مرحله ای که جنبش وارد آن شده نقش داشته است. دیگر نمی توان گفت که صرفا حمایت وی از دولت احمدی نژاد و یا اقدام وی برای کودتا درانتخابات 22 خرداد و... در شکل گیری این مرحله نقش داشته، بلکه مجموعه‌ای به هم پیوسته، می رود تا برای او موقعیتی نظیر موقعیت شاه در سال 56 و 57 را فراهم کند. او در این سراشیبی می رود و دور نیست که عده ای از نظامی‌ها و مقامات و روحانیون آشکارا حساب خود را از وی جدا کنند. وحشتی که تظاهرات 25 بهمن به جان حاکمیت انداخت و دست و پائی که اطرافیان رهبری و آنها که خود را هم سرنوشت با علی خامنه‌ای می دانند، برای دستگیری‌های بیشتر و حتی اعمال جنایات بیشتری می‌زنند، برای نرسیدن به نقطه پایانی این سراشیبی و سقوط همگی با هم است. این درحالی است که اتفاقا این دست و پا زدن‌ها، بر سرعت حرکت در سراشیبی می افزاید نه بر عکس. این اشتباهی است که مبارک هم کرد. شاه نیز همین اشتباه را کرد. آنها نیز آنجا که باید دهانه یابوی رَم کرده قدرت را می کشیدند، چنین نکردند و آنگاه که تسمه دهانه را خواستند بکشند، همراه شد با کله پا شدن یابو. شاید هنوز و امروز هم فرصت برای کشیدن دهانه یابوی رم کرده قدرت باشد، اما تاریخ نشان داده که از پس امروز، دیگر "فردا"ئی نیست!

----------------------------------------------------------------------------------------

تاثیر متقابل جنبش سبز
و قیام اعراب بر روی یکدیگر


ننگ جنایات  در "کوزوو"
در سکوت مجامع جهانی
فراموش نخواهد شد

گلوبال ریسرچ- ترجمه راه توده

حساب بانکی
Vernis
PostbankEssen
KontoNr. 0517751430
BLZ: 360 100 43
Germany

برای خارج از آلمان :

IBAN DE42360100430517751430

BIC PBNKDEFF

Tel:+49-30-36759721 آدرس پستی
Vernis
Postfach 200208
13512 Berlin
Germany

 

 

نقل مطالب منتشر شده در این سایت طبق
GNU و GFDL
با ذکر منبع آزاد است
آمار این سایت از طریق برنامه موزیلا قابل مشاهده است