سالگرد تولد

 محمد علی عمونی در تهران

دوشنبه شب رفتم که تولد رفیق عزیزمان عموئی را تبریک بگویم. قبل از من دوستان دیگری رسیده بودند و جمع رندان جمع بود که من هم به آنها پیوستم. خیلی خوش گذشت. هر کس خاطره ای تعریف کرد. بیشتر تلخ تا شیرین و بالاخره نوبت به عموی همه ماها رسید که چند کلامی صحبت کند. در 89 سالگی واقعا سرحال بود و گفت که با دیدن جمع دوستان همیشه سرحال تر می شود. گفت که به آرمان هایش که آرمان همه ماست همچنان پایبند است. به گل بزرگ و خونینی که روی شیشه کتابخانه اش بود اشاره کرد و گفت که دلش باندازه همین گل سرخ و خونین است. شبی فراموش نشدنی بود و از هر دری صحبت شد. معلومه که درباره چی صحبت شد. دوستان گفتند هر سال این جشن تولد در چند نوبت و در مکان های مختلف با حضور دیگران و عمو برپا می شود. گفتم اگر خبرم کنند، در همه آنها شرکت می کنم که گفتند، عجله نکن! جدائی ها روزی به وحدت می رسد!

(نقل از فیسبوک "پیوند پیمان")

فیلم را ببینید!

شریف ترین انسان ها را

محکوم به تیرباران کردند!