سرمقاله راه توده 661

جدال قابل پیش بینی، بر سر

شرکت روحانی در شورای امنیت

همزمان با نزدیک شدن جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد که قرار است دونالد ترامپ در آن شرکت و درباره ایران سخنرانی کند، جدال میان جناح‌های مختلف حکومت بر سر حضور یا عدم حضور آقای روحانی در این جلسه بالا گرفته است. بدیهی است اگر در رهبری کشور عقل سلیمی وجود داشت و حاکم بود اصلا معلوم نبود چرا بر سر این موضوع باید جدالی وجود داشته باشد و چرا حسن روحانی نباید در این جلسه شرکت کند و حضور ایشان چه زیانی برای مردم ما دارد؟ اینکه ما برویم و در یک جلسه جهانی که خودبخود میلیون‌ها تن به آن توجه‌ می‌کنند از حق خود در برابر مردم جهان سخن بگوییم و دفاع کنیم چه اشکال و ایرادی دارد؟  ولی در ایران فعلا چنین وضعی نیست. سرنوشت ملت ما بدست باندها و گروه‌هایی افتاده که هر کدام بدنبال منافع کوته نظرانه خود هستند و سیاست خارجی کشور را به گروگان گرفته‌اند. آنها به کمک عوامل داخلی اسرائیل فضایی را بوجود آورده‌اند که عملا ملت ما در عرصه جهانی هرچه بیشتر منزوی شود. این اواخر در جریان تقسیم دریای خزر مشاهده کردیم که چه موجی این جریان‌ها علیه ما و همسایگان ما به راه انداختند و باید انتظار داشت که برخی بکوشند موج مشابهی علیه شرکت آقای روحانی در جلسه شورای امنیت برپا کنند تا اگر بشود جلوی حضور ایشان در این جلسه را گرفت یا اگر شرکت کرد دستاوردهای آن را انکار کرد و به زیان آن تبلیغ کرد. .. ادامه

"افراشته"

مردمی ترین شاعر طنز پرداز ایران

درباره زندگی و هنر "محمد علی افراشته" از کجا باید شروع کرد؟ شاعر بود و طنز پرداز. نمایشنامه به طنز و شعر می نوشت. داستان هم. مقاله نویس و روزنامه نگار هم بود و به قول "سایه" و "به آذین" در شعر گیلکی مانند نداشت. اما بیش و پیش از همه اینها، هنر بزرگ و اصلی اش یافتن زبان ساده ترین و عادی ترین مردم شهر و روستا و کوچه و خیابان بود. هنری که در سرشت هر هنرمندی نبوده و نیست:

"هست افراشته اشعار تو حلوا عسلی

من یکی، مخلص گفتار تو هستم به علی"

از این ساده تر می توان برای مردم کوچه و بازار شعر سرود؟