از آغاز جنبش سبز بحثی در محافل سیاسی ایران پدید شده در مورد روش برخورد حکومت با این جنبش. بخشی از سران حکومت با اتکا به تجربه انقلاب 57 مدعی هستند که سرکوب نکردن مردم باعث سقوط شاه و پیروزی جنبش مردم شد و بنابراین حکومت اسلامی نباید "اشتباه" شاه را تکرار کند.

 پس از فروپاشی کشورهای سوسیالیستی، تمام کشورهای سرمایه داری جهان به رهبری آمریکا از بام تا شام در سراسر جهان به زبان های فلسفی، هنری، سیاسی و علمی سعی کردند گوش جهان را با این تبلیغ پر کنند که جهان را از شر "کمونیسم " نجات دادیم و نظام سیاسی آمریکا برترین وعالی ترین نظام دموکراسی در جهان است. هیچ رسانه ای در جهان سرمایه داری نه تنها یادی از فجایع و جنایات ارتش آمریکا در ویتنام، کامبوج و لائوس، کودتا در ایران و شیلی و کنگو و اندونزی و عراق نکرد، که همگی آنها بخشی از جنگ گرم در کنار جنگ سرد بود، بلکه حتی جنایات سال های اخیر آمریکا در کشور های عراق و افغانستان را هم دفاع از آزادی و دموکراسی در مقابل حکومت صدام و ملاعمرطالبان نام نهادند.

دو اندیشه غلط
سیاست نو و حزب نو!

بدنبال یورش جمهوری اسلامی به حزب توده ایران، بحث‌های متنوعی پیرامون آینده آن شروع شد. از این بحث‌ها اکنون سال‌ها می‌گذرد و بسیاری از پیشنهادها و راه حل هائی که در این ارتباط مطرح شده بود، به خودی خود اعتبار خویش را از دست داده اند، اما ریشه یابی این بحث‌ها و راه حل‌ها به نظر ما، همچنان باید در دستور کار باشد، زیرا کج اندیشی از جانب دوستان دیروز و امروز همچنان نیز می‌تواند به طرق مختلف خود را نشان دهد و صحنه بروز یابد.

چین و بلاروس
بسوی اتحاد استراتژیک
ترجمه و تدوین بهروز بکتاشی