--------------------------------------------------

خاطرات شعبان جعفری

شعبان بی مخ فهمید

اما خود شاه نفهمید

به بخش جالبی از خاطرات شعبان جعفری رسیده ایم. فردی که در 15 سالگی به جرم دعوا و عربده کشی زندانی شد، از زندان بیرون آمد و عضو فدائیان اسلام شد و در کنار آیت الله کاشانی قرار گرفت، بتدریج به ملیون و مصدقی ها نزدیک شد و در رکاب آنها حرکت کرد، خیلی زود از هر دو جدا شد و طرفدار شاه شد. صبح 28 مرداد بدستور سرلشگر زاهدی از زندان بیرون آمد و به کودتاچی ها پیوست و شد یکی از معروف ترین چهره های این کودتا. در این بخشی که میخوانید او نظرش را در باره شاه و رویدادهای پیش از انقلاب می گوید و از آشنائی های قدیمی اش با امثال الله کرم و حاج بخشی ها در جمهوری اسلامی که جانشین او شدند. حیرت آور است که شعبان جعفری که به "شعبان بی مخ" معروف بود، اشتباهات شاه را فهمید و خود شاه و اطرافیان باصطلاح روشنفکرش نفهمیدند. شعبان فهمید که شاه دهن بین است، از انتقاد بدش می آید و در هر کار کوچک و بزرگ مملکتی دخالت می کند و پیاپی مرتکب اشتباه می شود اما خود شاه و اطرافیانش این را نفهمیدند تا وقتی که میلیون ها ایرانی مرگ شاه را تبدیل به شعار کردند و از تلفنی به علی امینی گفت: آقا! داریم آب می شویم و مثل پیر زن ها باید فرار کنیم از مملکت! (در باره این تلفن و گفته های شاه مراجعه کنید به شماره 496 راه توده)

بخش دیگری از خاطرات شعبان جعفری را به نقل از کتاب خاطرات وی که به همت خانم هما سرشان تدوین و منتشر شده می خوانید: