سرمقاله راه توده 555

به هوش باشیم که رهبری خامنه ای

با یک فاجعه خونین تمام نشود!

آقای خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی در این هفته در مراسم سالگرد درگذشت آیت‌الله خمینی سخنرانی کرد و به تدوین بقول خودش شاخصه های انقلابی گری پرداخت. ایشان مهمترین صفت "امام" را انقلابی بودن وی دانست و عجیب اینکه در این شاخصه های انقلابی گری ایشان تنها چیزی که وجود ندارد آنچیزی بود که آقای خمینی مهمترین شاخص انقلابی گری می دانست و آن هم پذیرش و تمکین به رای مردم است. همه چیز از نظر آقای خامنه ای نشانه انقلابی است جز پذیرش خواست و رای مردم و همسو شدن با آن.

اگر ملاک انقلابی بودن آقای خمینی است که ایشان دو سه سال بعد از انقلاب گفت که دوران انقلابی گری تمام شد و همه باید به قانون بازگردیم. بیانیه های هشت ماده ای و ده ماده ای ایشان هم در همین جهت بود. چه شده که ایشان بعد از 37 سال تازه انقلابی شده و یاد تدوین شاخصه های انقلابی گری افتاده است؟ آیا منظور آقای خامنه ای از انقلابی گری دقیقا همان چیزی نیست که آقای خمینی نگران آن بود، یعنی اینکه بنام انقلابی گری قانون زیر پا گذاشته شود؟ آیا منظور آقای خامنه ای از انقلابی گری دقیقا همین نیست؟ وقتی ایشان احمد جنتی و مصباح یزدی را که مردم به آنها رای نمی دهند انقلابی می خواند، حمله کنندگان به علی مطهری را انقلابی می داند، می گوید به کسانی که قانون را زیر پا می گذارند یا به سفارت عربستان حمله می کنند تندرو نگویید بلکه اینها انقلابی هستند و ... چه بویی از این سخنان به مشام می رسد؟ جز اینکه انقلابی گری هم دستاویز تازه ای است که ایشان علیه قانون و دموکراسی و رای مردم علم کرده است؟ آن کسانی را که ایشان به آنها "انقلابیون" می گوید در گذشته و در زمان انقلاب مردم به آنها می گفتند "قشریون". آیا منظور ایشان از انقلابی گری همان قشری گری نیست؟ اینکه لات و لوت ها مثلا مداح ها را که برای پول سینه می زنند و نوحه می خوانند و حتی آدم می کشند "انقلابی" لقب دهیم یعنی چه؟ احمد جنتی نماد یک انسان انقلابی است یا مجسمه یک فرد قشری؟ محمد خاتمی انقلابی نیست ولی شیخ جعفر شجونی انقلابی است؟ میرحسین موسوی انقلابی نیست و احمدی نژاد انقلابی است؟ شاخص های انقلابی گری که ایشان نظریه پرداز آن شده است در این حد است؟.... ادامه