نیروی نظامی ایران – به شمول ارتش و سپاه پاسداران- نیروی قدرتمندی است. در طول تاریخ ایجاد ارتش واحد و مدرن در ایران، چنین نیروی نظامی پرقدرت و دارای تجربه جنگی ایران نداشته است. از ویژگی های بسیار مهم این قدرت نظامی، در درجه اول بیرون آمدن آن از دل انقلاب 57 و جنگ طولانی با عراق از یکسو و رفتن به سوی استقلال نظامی و تولید سلاح در داخل کشور از سوی دیگر است. تا حد ساختن موشک های دور بُرد. داشتن این قدرت نظامی و حضور در جبهه بندی نوین جهانی در برابر امریکا و اتحادیه اروپا ضامن استقلال ایران است و از بیان آن هیچ ابائی نباید داشت، چرا که بیان این واقعیت هیچ ارتباطی به مخالفت های اصولی با سیاست های حاکم در جمهوری اسلامی – بویژه در عرصه اقتصادی و سیاسی و اجتماعی- ندارد.
ما با بیان این نکته، می خواهیم به محتمل ترین و حتی شکل گرفته ترین امکاناتی اشاره بکنیم که در برابر و در درون این نیروی نظامی رشد کرده و درحال شدت گرفتن است. این احتمال، که با انواع توطئه های سازمان های جاسوسی غرب و سیاست های محیلانه امریکا و اسرائیل و برخی کشورهای بزرگ اروپائی در منطقه و حتی داخل خود ایران همراه است، عبارتند از:
1- آلوده ساختن این نیرو به فعالیت های اقتصادی
2- غرق کردن آن در فعالیت های امنیتی در داخل ایران و علیه مردم
3- رخنه در درون آن برای آگاهی از ساختار و امور نظامی پنهان آن
4-  تشدید رقابت میان فرماندهان سپاه و همچنین رقابت با ارتش
5- تشویق پنهان و حتی آشکار آنها به کودتا و بدست گرفتن کامل قدرت و کنار گذاشتن روحانیون، از طریق مطالبی که در رسانه های غربی منتشر می کنند
6- برقراری ارتباط های پنهان با برخی از فرماندهان آنها برای تحقق اهداف بالا
7- و سرانجام، نتیجه گیری بسیار مهمی که عادی ترین مردم ایران نیز اکنون در مسیر آن می روند.
8- یعنی جدا سازی این نیرو از مردم به گونه ای که مردم این نیرو را در برابر خود بدانند و ببینند.
شاید از هفت بندی که دربالا به آنها اشاره شد، بند هفتم مهم ترین بندی باشد که در سرانجام خود، تا حدود زیادی می تواند سرنوشت این نیرو را روشن کند. چنان که این بند با سرنوشت ایران نیز گره خورده است. یعنی سه احتمالی که از آن نتیجه گیری می شود:.... ادامه

--------------------------------------------------------------