سرمقاله راه توده 603

انتصاب های رهبری

باید با رای مردم همآهنگ شود!

کشور ما با چالش‌های بزرگی در منطقه و جهان روبروست و هر چه اتحاد در جامعه بیشتر بوجود بیاید به نفع دولت و کشور و مردم ماست. در این مورد همه کسانی در ایران هستند چه به روحانی رای داده اند، چه نداده‌اند و چه اصلا در انتخابات شرکت نکرده‌اند باید جذب شوند که قطعا بخش بزرگ آنان قربانیان فقر و فساد و تبعیض و فاجعه گسترده اقتصادی کشور هستند. حتی آن 7 میلیونی که به ابراهیم رئیسی رای داده اند. (حجاریان از قول سایت "عمار" که وابسته به جناح راست است نوشت که آراء وی 12 میلیون بوده که 5 میلیون آن هم برگه های مهر نشده بوده. یعنی برگه چاپ کرده و بنام رئیسی در صندوق ها ریخته اند! یعنی 5 را هم از 12 باید کم کرد تا رسید به 7 میلیون رای واقعی جناح راست به رئیسی!)

برخی از چهره های جناح راست که درانتخابات شکست خورده اند (از جمله رهبران موتلفه و یا افرادی نظیر سلیمی نمین سردبیر سابق کیهان هوائی که طرفدار ابراهیم رئیسی بود) می گویند حسن روحانی باید عده‌ای از جناح راست را وارد ترکیب کابینه و مدیریت دولتی کند تا آنها "دولت را در کارهایش حمایت کنند" یعنی تهدید‌ می‌کنند که اگر به جناح راست مقام ندهید در کار دولت کارشکنی‌ می‌کنیم و توجهی هم به منافع ملی و چالش‌های بزرگ منطقه و جهان نخواهیم کرد.

مشکل این نوع تهدید ها فقط عدم مغایرت آن با منافع ملی نیست، مشکل بزرگتر در اینجاست که آنها در شیپور از سر گشادش‌ می‌دمند و آنچه خطاب به رهبر باید بگویند به آقای روحانی‌ می‌گویند. اولا این رهبر است که در همین چند هفته اخیر و پس از شکست سنگین ابراهیم رئیسی سه سخنرانی کرده و در هر سه کشور را به التهاب و تنش کشانده و وحدت مردم را برهم زده است. ثانیا و مهمتر، این رهبر است که برای حفظ وحدت ملی و عبور ملت و کشور ما از چالش‌های بزرگ جهانی و داخلی باید 30 میلیون تنی که به نامزد ایشان رای نداده‌اند و قریب 15 میلیونی را که در انتخابات شرکت نکرده‌اند در نظر بگیرد.

همه‌ می‌دانند که آقای رئیسی نامزد رهبر و "اصولگرایان" در انتخابات شکست خورد.  بنابراین بحث اصلی امروز این نیست که آقای روحانی چه شمار از وزرای کابینه اش و مقام های انتخابی را در اختیار شکست خوردگان و 8 میلیون رای دهنده به رئیسی قرار می دهد. بحث اصلی آن است که سهم این 40 میلیون ایرانی که به نامزد رهبر رای نداده‌اند در نهادهای انتصابی کجاست؟ این 40 میلیون در مجمع تشخیص مصلحت نظام چند نماینده دارند؟ چرا قوه قضائیه از صدر تا ذیل باید دست مخالفان دولت حسن روحانی و شکست خوردگان از مردم باشد؟ صدا و سیما چرا علیه مردم و خواست رای مردم تبلیغ‌ می‌کند؟ جای منتخبان مردم در سرپرستی صدا و سیما کجاست؟ آستان قدس، بنیاد مستضعفان، کمیته امداد، نهادهای اقتصادی غیردولتی چرا باید در دست مخالفان دولت منتخب باشد؟ ائمه جمعه چرا همه باید از میان مخالفان این 40 میلیون برگزیده شوند؟ در فرماندهان انتصابی سپاه چند تن از طرفداران تحولات و اصلاحات وجود دارند؟ آن هم در شرایطی که اکثریت بدنه سپاه چنانکه نتایج آمار صندوق‌های آرای خانواده‌های سپاه نشان‌ می‌دهد با حسن روحانی است؟

سالی دیگر بر خاموشی شهلا فرجاد

کی می رود

یاد او از صفحه پر درد روزگار؟