سرمقاله راه توده 623

نشانه های واقع بینی نظام

و انزوای ماجراجویان را ببینیم! 

در چند هفته اخیر اخبار و نشانه‌هایی به چشم‌ می‌خورد که از گرایش به نوعی عقلانیت و تامل در حاکمیت و در پیش گرفتن راه کاهش تنش‌های داخلی و حرکت بسوی آشتی ملی خبر‌ می‌دهد. چه نشانه‌هایی در تائید این گرایش وجود دارد؟ آیا جدی و پایدار است؟ دلایل آن چه‌ می‌تواند باشد؟ چه موانعی دربرابر آن قرار دارد؟ اینها پرسش‌هایی است که باید کوشید برای آنها پاسخ‌هایی، ولو موقت، یافت.

از جمله مهم ترین نشانه‌ها در سمت این گرایش سکوت رهبر در دوران اخیر است. سخنرانی‌های رهبر خود یکی از عوامل مهم ایجاد بی‌ثباتی در کشور است و در پی هر سخنرانی ایشان موج جنجال و تنش است که به راه‌ می‌افتد. بنابراین سکوت رهبر و خودداری وی از سخنرانی‌های تحریک آمیز خود یک نشانه مثبت است.

نشانه دوم کنترل رسانه‌های دست راستی و ائمه جمعه و ظاهرا تحمیل برخورد خویشتندارانه به رسانه‌های جناح راست دربرابر تحریکات ترامپ و وعده‌های وی برای برهم زدن برجام و برقراری تحریم‌های تازه بود که برخلاف آنچه تصور‌ می‌شد به موجی از جنجال و تنش در کشور منجر نشد و حتی آتش زدن ماکت برجام در مراسم 13 آبان که مخالفان آرامش و آشتی ملی در کشور سازمان دادند نیز بازتاب رسانه ای چندانی نیافت و تقریبا همه رسانه ها (جز کیهان) از آن انتقاد کردند.

نشانه سوم گشایشی است که بنظر‌ می‌رسد در مسئله حصر موسوی و کروبی و رهنورد در حال روی دادن است که در واقع به معنای پایان کاسبی با فتنه و هموار شدن راه آشتی و وحدت ملی در برابر راه سرکوب  است.

بالاخره و شاید مهمتر از همه موضعگیری سردار شریف سخنگوی سپاه پاسداران در رد مصاحبه سردار نجات علیه اصلاح طلبان بود. تاکید سردار شریف بر اینکه سپاه کشور را به اصلاح طلب و اصولگرا تقسیم‌ نمی‌کند سخنی دوراندیشانه و خلاف همه هویتی است که سپاه در طی سه دهه اخیر برای خود ساخته بود و نشان احتمال یک تحول تازه و بسیار مهم است.

 دلایلی چندی را‌ می‌توان برشمرد که‌ می‌تواند این تحول‌ را ناگزیر کرده باشد.... ادامه

پناهجویان جنگ زده

لای چرخ دنده قوانین اتحادیه اروپا!

یونگه ولت – ترجمه: الناز گرجی