سرمقاله 749

ایران با سیاست "بندبازی"

نمی تواند از بحران خارج شود

رهبر جمهوری اسلامی به مناسبت عید قربان سخنرانی کرد. آقای خامنه‌‌ای در این سخنرانی بطور ضمنی به نامه انتقادی آیت الله موسوی خوئینی‌ها پاسخ داد و عملا اعلام کرد که "در" در آینده نیز بر همان پاشنه سه دهه گذشته خواهد چرخید. این سخنرانی هرچند نسبت به سخنرانی‌های پیشین وی کمتر شعاری و بیشتر استدلالی بود ولی مشکل این بار در همان استدلال‌ها و تناقض و ناپیگیری‌های آنها بود.

مثلا آقای خامنه‌‌ای در این سخنرانی اعلام کرد که "برجام باعث خسارت سنگینی شد و ما را از صنعت اتمی عقب انداخت!" این در حالیست که وی خود را طرفدار همکاری اقتصادی با چین میداند و می خواهد به مردم پیام دهد که به ابتکار او و با این همکاری‌ها اقتصاد کشور به گردش در خواهد آمد و طرح‌های عمرانی و کسب و کار و اشتغال افزایش خواهد یافت. یا خود را مبتکر همکاری‌های نظامی با روسیه معرفی می کند در حالیکه خیلی خوب می داند که روسیه و چین نقش درجه اول در تصویب برجام داشتند و امروز هم سرسختانه مدافع آن هستند و بارها به ایران درباره خطرهای خروج از آن هشدار داده‌اند. آیا رهبران آن کشورها با شنیدن این سخنان تصور می کنند با رهبری مصمم و روشن بینی که واقعیت جهان امروز را بخوبی می شناسد سروکار دارند، یا با شخصیتی که یا جهان را نمی شناسد، یا در داخل کشور خود قادر به همراه کردن مردم با ابتکارات خود نیست؟ اینها فرصت‌هایی نیست که ما هر روز از دست می دهیم؟ همانطور که فرصت مذاکرات در دوران خاتمی را از دست دادیم، دوران اوباما را از دست دادیم، برجام 1 و 2 و میانجیگری پادشاه عمان و سفر نخست وزیر ژاپن را از دست دادیم و با همین بندبازی‌ها 30 سال است فرصت همکاری راهبردی با چین و روسیه را هم از دست دادیم؟ در همین زمینه به معطل کردن چند ساله تصویب فاتف و تبادلات بانکی در جهان دیگر اشاره نمی کنیم که همه می دانند بدون آن ما امکان ادامه همکاری اقتصادی معمولی با چین و روسیه را هم نداریم، چه رسد به همکاری راهبردی. آیا همین ماجرای فاتف نشان نمی دهد که ایشان از این جهان به هم پیوسته کنونی اطلاع درستی ندارد و از خود سئوال نمی کند که چگونه دیگر کشورها خواهند توانست در این شرایط به ما اعتماد کنند؟

به همین شکل ایشان در کنار برجام، سازوکار اینستکس برای همکاری اروپا با ایران را به تمسخر گرفت که البته تا‌ اندازه‌‌ای حق با ایشان بود ولی توضیح نداد که تحت چه شرایطی کشور ما ناگزیر شد این سازوکار را بپذیرد و برجام برای چه اصلا ضروری شد و امضا شد؟ ایشان نگفت که این دولت احمدی نژاد که ایشان برای روی کار آوردنش کودتا کرد ما را به زیر فصل هفتم منشور سازمان ملل و خطر تبدیل شدن ایران به وضعیت عراق و لیبی کشاند و در نتیجه ما را ناگزیر کرد که تن به برجام و سازوکارهایی نظیر اینستکس بدهیم. ... ادامه

چرچیل آنگونه که بود!

نه آنگونه که تبلیغ کردند!

نویسنده: پیتر فروست- منبع: مورنینگ استار

مترجم: ساموئل کاهر

--------------------------------------------------------------------------------------