صبر تلخ- 4

زیر شکنجه باخود می گفتم:

اینها از کجا الهام می گیرند؟

این خصیصه ضد کمونیستی و ضد شوروی، ویژگی هر نظامی است که در دامن کسی می افتد که ظاهرا علیه او شعار می دهد! شما با شعار ضد امپریالیستی آمدید؛ شاه را به علت این که نوکر امپریالیسم بود محکوم کردید و بیرون انداختید، اما قدم در راهی گذاشتید که جز در دامن امپریالیسم، جای دیگری نخواهید بود! کجا می رود این انقلاب؟ یا این متولیان انقلاب کجا دارند می روند؟ چه کار می خواهند بکنند؟ از کجا الهام می گیرند؟ اینها پله پله، به امحاء هر نیروی سالمی که در این کشور بوده، تحت عناوین گوناگون دست زدند و حالا هم حزب توده ایران، با یک چنین اتهاماتی روبه روست! همان موقع که زیر شدیدترین شکنجه های اینها و سخت ترین اتهامات بودیم، همان موقع هم دلمشغولی نابودی آنچه که به گمان ما در جهت رهایی زحمتکشان کشورمان آغاز شده بود، ما را اذیت می کرد و عذاب می داد! شبی که بار دیگر من را به اتاق شکنجه بردند، دیگر واقعا توان از من گرفته شده بود، مرا روی تخت نخواباندند اما به جای دو نفر، 6 یا 7 نفر در آن فضای محدود اتاق شکنجه، مثل جلادهایی که ابزارشان در دستشان است و منتظر قربانی شان هستند، همین جور شلاق هایشان را تکان می دادند! من از زیر چشم بند به خوبی نوک شلاق هایشان را می دیدم! و همه هم لباس پاسداری تنشان بود.

راه توده

شماره 775 چهارشنبه 22 بهمن 1399

19 بهمن احسان طبری که در مازندران زاده شده بود در تهران بدرود حیات گفت و سیاوش کسرائی که در اصفهان زاده شده بود در مهاجرت چشم بر جهان فرو بست. طبری یگانه ای بود که بسیار دشوار می توان جانشینی برای او تصور کرد، همچنان کسرائی که سخت است این باور که امید نهفته در جان او، در جان شاعر دیگری ادامه یابد. تاریخ قضاوت سختی درباره آنچه که جمهوری اسلامی بر توده ایها روا داشت خواهد کرد!

سیاوش کسرائی

احسان طبری


رئیس جمهور

استصوابی، موجب

خشم بیشتر مردم

خواهد شد!

--------------------------------------

با "فرض"ها

نمیتوان برای

انقلاب 57

تاریخ نوشت

--------------------------------------

با فریاد علیه بیدادها

سیاوش کسرائی

می خواست مقابل

دانشگاه تهران

برود بالای چهارپایه

--------------------------------------

شرط ایران

برای مذاکرات

در چارچوب برجام

واقع بینانه است!

واشنگتن- فرزاد فروزنده

--------------------------------------

خاطرات تاج الملوک- 6

دفن ملکه قدرتمند پهلوی در کنار

بی‌ خانمان‌ ها !

--------------------------------------

فاجعه قطعی است

اگر سرمایه داری

در روسیه کنترل نشود

والنتین کاتاسونف- سویتسکایا راسیا

ترجمه - آزاده اسفندیاری

--------------------------------------

برای جنگ

 اتمی با روسیه

دمکرات ها وارد

کاخ سفید شده اند!

راشا تودی – ترجمه: رضا نافعی

--------------------------------------

سرمقاله 775

جمهوری اسلامی کنونی

در پیشانی انقلاب 57 نوشته نشده بود!

در 42 مین سالگرد انقلاب بهمن 57، امواج سهمگین تبلیغاتی علیه آن انقلاب روزبروز قدرتمند تر می شود. در مرکز این تبلیغات این ادعای ساده گرایانه وجود دارد که وضع امروز نتیجه انقلاب 57 است. براساس این ادعا عوامل و حوادثی که به انقلاب 57 منجر گردید در تحول خود در طی چهل سال فقط یک راه می توانست جلوی ایران بگذارد و آن هم وضع اسف انگیز کنونی است. این نگاه علاوه بر اینکه به نقش تصادف ها یا شخصیت ها و مردم در تحول حوادث اهمیتی نمی دهد، اصولا وجود دو راهه و حتی چند راهه‌های تاریخی که می توانست سیر حوادث را در جهت‌هایی دیگر سوق دهد نیز اعتقادی ندارد.

اگر این نگاه را بپذیریم به معنای آنست که همه آنچه امروز می کنیم و همه تلاش و مبارزه کنونی هم بی معناست، همانطور که همه مبارزه چهل و دو ساله گذشته بی معنا بوده است. نه آن مبارزات و کوشش‌ها می توانست در سرنوشت ما و انقلاب 57 تاثیری بگذارد و در آنچه شده تغییری حاصل کند و نه آنچه امروز می کنیم می تواند آینده و سرنوشت انقلاب و ایران را تغییر دهد. همه چیز در پیشانی انقلاب و انتخاب تاریخی 1357 از پیش نوشته شده است. در واقع چنین نگاهی بیش از همه بسود حکومت و ادامه وضع موجود است و درست به همین دلیل است که بیشترین تلاش از داخل خود حکومت و ارتجاعی ترین و واپسگراترین بخش آن صورت می گیرد تا ثابت کند که انقلاب 57 یعنی همین وضع کنونی. همانطور که خودشان را انقلابی و مخالفانشان را ضد انقلابی معرفی می کنند.

ولی نه در گذشته چنین بوده و نه در آینده چنین خواهد بود که سرنوشت جامعه ما برکنار از مبارزه و تلاش و کوشش مردم باشد و این مبارزه تاثیری در سمت و سوی تحولات نداشته باشد... ادامه

--------------------------------------------------------------------------------------

چین پرقدرت کنونی-1

چه اشتباهاتی را پشت سرگذاشت؟

"آلن رو" چین شناس کمونیست فرانسوی

ترجمه - دکتر سروش سهرابی

در جریان انقلاب فرهنگی چین به رهبری مائو، یکصد میلیون نفر قربانی شدند و بزرگترین ضربه به انقلاب چین و کشور وارد آمد. رهبران برجسته حزبی برکنار، اعدام و یا با کلاه بوقی در شهرها توسط گارد جوان (چیزی شبیه بسیج و حزب الله در ج. اسلامی) گردانده شدند. حزب و کشور تا آستانه متلاشی شدن کامل پیش رفت و اگر نبود صبر و درایت امثال "تنگ شیائو پینگ" در دستگاه رهبری حزب، که او را طراح و مبتکر چین امروز می دانند، دفتر انقلاب چین به همراه دفتر کشور چین بسته شده بود. تنگ شیائو پینگ که خود از زندانیان انقلاب فرهنگی بود، پس از مائو رهبری حزب کمونیست را بدست گرفت.

--------------------------------------------------------------------------------------

فاجعه انقلاب فرهنگی در چین!

--------------------------------------------------------------------------------------

سناریویی که

قرار بود"ناوالنی"

هنرپیشه آن باشد

دمیتری سِدوف

بنیاد فرهنگ استراتژیک

ترجمه - کیوان خسروی

سازماندهی موفق

کمونیست ها

علیه ویروس "کرونا"

در"کرالای" هند

نشریه عصر ما –

ارگان حزب کمونیست المان

--------------------------------------------------------------------------------------

شرایط برای اعتصاب عمومی

در فرانسه فراهم است

یونگه ولت- ترجمه عسگر داوودی

--------------------------------------------------------------------------------------

 فیسبوک

راه توده

---------

با تلگرام

راه توده

همراه شوید

--------

فیسبوک
آرشیو
 راه توده

-------

آرشیو
راه توده

-----------

بایگانی

راه توده اینترنتی از شماره اول

--------

بایگانی

راه توده چاپی از شماره 1 تا 127 (1373 - 1378)

--------

 جستجو

مطالب منتشره در راه توده اینترنتی

--------

 زنان 

--------

 سایت ها

--------

 

 

حساب بانکی

Vernis
PostbankEssen
DE42360100430517751430

با آدرس ای میل زیر

 می توانید با ما تماس بگیرید
rahetudeh100@gmail.com