سرمقاله 865

چه کسانی از دستآورد

جنبش علیه حجاب اجباری ناراحت اند

در حالیکه امروز در کشور ما زنان باحجاب و کم حجاب و بی حجاب با حفظ مرزهای اخلاقی پذیرفته شده به همزیستی مسالمت آمیز و سالم در کنار یکدیگر در فضای عمومی ادامه می دهند، دو جریان در داخل و خارج از این تحول بسیار ناراحت و پریشان هستند. جریان داخلی همان ارتجاع مذهبی و نمایندگان سرمایه داری تجاری سنتی است که در طی چهل سال گذشته آرمان های بزرگ انقلاب ۵۷ و بقول خودشان "خون شهدا" را تغییر داده و تحریف کرده و آن را از استقلال و آزادی و عدالت اجتماعی و مبارزه با ستم و استثمار و تحقیر به حجاب و بی حجاب و با ریش و بی ریش و پیراهن استین کوتاه و استین بلند و دوچرخه سواری کردن یا نکردن، به ورزشگاه رفتن یا نرفتن و برنامه موسیقی گذاشتن یا نگذاشتن، ورزش کردن در پارک ها یا ورزش نکردن و مهملات دیگری نظیر اینها تبدیل کرده است. هدف این بود و این است که با درگیر کردن جامعه در این درگیری‌ها و بحث های پوچ و مبتذل، مردم را تقسیم کنند و به جان همدیگر بیندازند و مانع از اتحاد مردم برای مبارزه با فساد و ثروت اندوزی‌های حکومتی و غیرحکومتی، بحث ملی درباره خروج دهها میلیارد دلار سرمایه مردم ایران توسط یک اقلیت، نقش بانکهای خصوصی در ایجاد تورم و فساد و غارت کشور، خصوصی سازی های ضدملی، آزادی های سیاسی و اجتماعی و مطبوعاتی و مسائل واقعی جامعه ما شوند.

گروه دومی که از وضع کنونی نیمه آزادی حجاب در کشور ما ناراحت هستند قدرت های غربی و تلویزیون های سه گانه لندنی هستند که خود را "لیدر" اعتراضات می دانند و روی جریان حجاب و درگیری برسر آن و کشته و زخمی شدن ها و سوگواری های زنجیره ای سرمایه گذاری زیادی کرده بودند. آنها هرگز گمان نمی کردند که اوضاع اینگونه شود و جنبش زنان ما بتواند چنین دستاوردی را به حکومت تحمیل کند. علاوه براینکه یک سوژه درگیری و کشاندن کشور به سمت جنگ داخلی از این تلویزیون ها گرفته شده، احساس می کنند که این وضع می تواند در درازمدت به سود ایران تمام شود و بخشی از کسانی که بدلایل اجتماعی از ایران خارج می شوند یا برای تفریحات معمولی به ترکیه می روند در همین ایران بمانند و راه برای حضور گردشگران خارجی باز شود و آنها هم مانند ارتجاع مذهبی داخلی سوژه انحرافی برای نپرداختن به مسائل بنیادین جامعه نداشته باشند... ادامه