سرمقاله 852

عقب نشینی های موقت

چاره بحران اقتصادی و اجتماعی نیست

در هفته اخیر و بدنبال ادامه درگیری ها و تظاهرات اعتراضی در ایران نشانه هایی از عقب نشینی حکومت یا آمادگی برای تن دادن به انجام پاره ای اصلاحات به چشم می خورد. کنار رفتن گشت ارشاد و آزادی نسبی حجاب در خیابان ها، بالا گرفتن بحث نفوذی های داخل حکومتی که هدفشان عصبی کردن مردم به قصد ادامه اشوبهاست، عدم پخش سخنان معمولا تحریک کننده امثال رائفی پور از سیما و انتقاد نورنیوز رسانه نزدیک به شورای امنیت ملی مصاحبه با وی در سیما، سکوت مداحان و حتی انتقاد شماری از آنها از سخنان دبیر ستاد امر به معروف درباره مجازات تاکسی های اینترنتی که زنان کم حجاب را سوار می کنند به عنوان "نفوذی"، سخنان رییس قوه قضائیه و پاره ای از نمایندگان مجلس و وعده اصلاحات نمونه هایی از این گرایش است.

برخی ها با توجه به تجربیات گذشته این عقب نشینی ها را موقت و برآمده از فشار جنبش اعتراضی می دانند و معتقدند که به محض اینکه این فشار کم شود، همه چیز به جای گذشته باز خواهد گشت و حکومت دوباره تهاجم و انتقام گیری را آغاز می کند. این احتمال البته وجود دارد و بی گمان جناح هایی در حکومت که در آن نیروهای نفوذی کم نیستند نیز خواهان برخوردهای خشن و عدم عقب نشینی هستند. ولی مسئله این بار تا حدودی متفاوت است. واقعیت این است که حکومت پس از اتخاذ سیاست گرایش به شرق وارد یک درگیری جهانی شده است و خود می داند که بدون حمایت مردم در این درگیری توان مقاومت ندارد و حداقل این است که بدون این حمایت هزینه ای بسیار سنگین به ایران و نظام تحمیل خواهد شد چنانکه حرکت های اعتراضی اخیر نیز آن را نشان داد. اگر تا به امروز آمریکا و اروپا ایران را تحمل می کردند و با سیاست چماق و هویج می خواستند آن را به سمت خود جلب کنند، اکنون همه نقاب ها را کنار گذاشته اند و عملا به جمهوری اسلامی اعلام جنگ داده اند. و این عجیب نیست. در جنگی که آمریکا آن را مرگ و زندگی تلقی می کند و حاضر است برای آن بمب اتم و جنگ جهانی سوم را هم به راه اندازد جمهوری اسلامی در کنار روسیه قرار گرفته و از نظر آمریکا جمهوری اسلامی یا باید تسلیم شود یا سرنگون گردد.

این همان تضادیست که راه توده در ماه های اخیر مدام بر آن تاکید کرده است و اعتراض های اخیر نیز درستی آن را نشان داد. نمی توان در عرصه سیاست خارجی وارد نبرد با قدرت های بزرگ جهانی شد ولی در داخل حاکمیت افکار ارتجاعی و امام جمعه های منفور را تحمیل کرد و سیاست خودی و غیرخودی و طرد و کنار گذاشتن مردم را پی گرفت و بزرگ کردن یکجانبه دین و عدم توجه به ملیت و ایران و همبستگی و اشتی ملی را حاکم کرد. بنابراین، تلاش برای اصلاح روش ها ونشانه های عقب نشینی کنونی حاکمیت برآمده از ملاحظاتی متفاوت با گذشته و یا نتیجه صرف تظاهرات و اعتراضات اخیر نیست، هر چند که این اعتراضات ضرورت و فوریت آن را عیان کرده است.... ادامه

مصاحبه با دکتر امینی

در آستانه سقوط شاه در انقلاب 57

این یکی از خواندنی ترین مصاحبه های مقامات بلند پایه دوران شاه، پیش از سقوط کامل رژیم اوست. این مصاحبه را یکی از خوانندگان راه توده در مجله سپید و سیاه سال 1358 پیدا کرده و برای ما ارسال داشته تا منتشر کنیم.