فیلم آخرین دیدار و گفتگو
با مریم فیروز
در خانه میدان "سنائی"

 فیلم را اینجا ببینید  

پیمانه عمر "مریم فیروز" نیز لبریز شد و شمع آب شده وجود او نیز خاموش. چهارشنبه گذشته خاموشی او اعلام شد. در تمام روزهای گذشته، در مقابل سکوت دستوری مطبوعات و خبرگزاری های داخلی درباره خاموشی ابدی مریم فیروز، رادیوهای فارسی زبان، سایت ها و خبرگزاری های خارجی، هریک بنا بر وابستگی و گرایش های فکری خویش خلاصه ای از زندگی مریم فیروز را به همراه خبر درگذشت او منتشر کردند. ادامه

--------------------------------------------------

--------------------------------------------------

آنها از این آشیانه پر کشیدند

این آپارتمان کوچک، شاید روزگاری موزه شد. مریم، سالها آن قسمت از اتاق نشیمن را که محل مطالعه و یادداشت برداری کیانوری بود، دست نخورده و در همان حالت و وضعی که کیانوری از پشت آن برخاسته بود حفظ کرد. آخرین روزنامه ها و کتاب هائی که می خواند و دو عینکی که از آنها استفاده می کرد، به همراه تصویری از آیت الله موسوی خوئینی ها، که امید آیت الله خمینی برای آینده بود، اما ندانست که بعد از او به فرزندش نیز رحم نخواهند کرد، چه رسد به خوئینی ها. آنچه را لازم بود، باید تا زنده بود می کرد، که پا سست کرد و نکرد. همان تردیدی که پیامبر برای اعلام جانشینش داشت و با همین تردید بزرگترین نزاع و اختلاف مذهبی و شاخه شاخه شدن اسلام را، پس از خویش به یادگار گذاشت. واقعیت تلخ آنست که با تصور خام "وحدت روحانیت" بزرگترین دشواری ها را برای انقلاب 57 بوجود آورد. صندلی نیمه مبله خالی و تک نفره دیگری که آن نیز برای همیشه خالی ماند، استراحتگاه مریم فیروز بود. این دو صندلی نیمه مبله برای همیشه خالی ماندند.

--------------------------------------------------

نامه کیانوری به خامنه ای اینگونه آغاز می شود:
حضرت آیت الله!
واقعیات نه در شعارها
بلکه در رعایت حقوق اجتماعی،
اقتصادی و سیاسی مردم منعکس است!