سرمقاله راه توده 557

انگشت اتهام، کدام نهاد را

کانون نابودی مملکت نشان میدهد؟

ابعاد فاجعه دوران 8 ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد تنها این نیست که دهها میلیارد دلار پول نفت ایران غارت شد و حساب و کتابش در جائی اعلام نشده، این نیست که دروغ و ریا نهادینه شد، این  نیست که حالا او می خواهد نامزد انتخابات آینده ریاست جمهوری بشود و یا نشود، این هم نیست که نیمه دوم این دوران با یک کودتای خونین و سرکوب تاریخی مردم ایران که به این کودتا اعتراض داشتند آغاز شد. درعین حال که همه اینها هست، اما هنوز ابعاد و نتایج تاریخی این دوران بازشناسی اطلاعاتی و تحلیلی نشده است. امری که سرانجام تحقق پیدا خواهد کرد، گرچه به نسل کنونی و حتی به عمر جمهوری اسلامی قد ندهد.

تاریخ تحلیلی این دوران خواهد گفت که در آن هشت سال تمام آرمان ها و آرزوها و امیدهای یک ملت برباد رفت. تمام معیارهای یک انقلاب لگد مال شد، آنچنان که مردم از نام "انقلاب" جز دروغ و نفرت و سرکوب و دزدی و غارت نمی فهمند، زیرا آن دوران، دوران "شعارهای انقلاب" نام گرفت. اگر دگر اندیشان انقلاب 57 در دهه 60 زندانی و جمع زیادی از آنها در زندانها اعدام شدند و آزادی آنها بنام مذهب و اسلام گرفته شد، در آن دوران هشت ساله، این سرکوب و باز پس گیری آزادی هائی که ره آورد سقوط رژیم شاه بود، تقریبا تمام نیروهای آرمانخواه مذهبی را نیز شامل شد و آزادی احزاب و مطبوعات مهر "باطل" خورد. تفاوت و اختلاف طبقاتی در ایران بنیان گذاشته شد که در تاریخ ایران بی نظیر است. ارتجاع مذهبی در هاله ای از نور پیچیده شد. این سیاهه را میتوان با ذکر دهها نتیجه دیگر ادامه داد، اما کانون مرکزی و مورد توجه و اشاره این سرمقاله این سیاهه نیست.

ما می خواهیم بنویسیم که آنچه که امپریالیسم جهانی علیه انقلاب 57 در سر داشت در آن دوران 8 ساله تحقق کامل یافت. به شکلی که امروز اکثریت مردم ایران آشکار و نیمه آشکار می گوید: سه سه بار غلط کردیم که انقلاب کردیم! ....ادامه

فیلم را اینجا ببینید!

متن را اینجا

آن که صلح و آشتی ملی را

برای افغانستان می خواست!

نیروی نظامی فرانسه

خود را به کوبانی رسانده

ترجمه و تدوین – جعفر پویا