روحانیت
بازنده بزرگ
شورش مردم |
-------------------- |
تفاوت آشکار
شورش دیماه
با جنبش سبز 88 |
-------------------- |
انگیزه های
انتشار فیلم
برگماری
آقای خامنه ای
به رهبری |
-------------------- |
شورش در تونس
به سبک
شورش در ایران
اومانیته - ترجمه آذرنگ |
-------------------- |
ستون پنجم
اسرائیل و امریکا
در ج. اسلامی
راشا تودی – ترجمه رضا نافعی |
-------------------- |
چند
پیام خوانندگان
و پاسخ های راه توده |
-------------------- |
برخی بررسی ها...
احسان طبری (88 )
قدرت جابرانه
سرانجام بلای
جان صفویه شد! |
-------------------- |
بازی
موش و گربه
ترامپ با "برجام"
اومانیته - ترجمه جعفر پویا |
-------------------- |
آفریقائی ها
آغوش برای
چین باز کرده اند!
خبر گزاری روسیه
امروز
ترجمه - آزاده
اسفندیاری |
-------------------- |
|
|
سرمقاله راه توده 632
چرا از لوُلوُی سوریه
مردم ایران را می ترسانند
هم در میان
حکومت و هم در میان بخشی از مخالفان آن، ترساندن مردم از اینکه شورش دیماه 96
میتوانست به "سوریه ای" شدن ایران منتهی شود رواج بسیار پیدا کرد. بنظر
میرسد، براساس این نگاه هر نوع آمدن مردم به خیابان و اعتراض کردن نشان و نشانهای
از خطر سوریهای شدن است. بنابراین باید دید که سوریه خود چگونه سوریه شد؟ تا برسیم
به آنجا که ایران چگونه
میتواند سوریه شود؟
از آغاز دهه 90
دولت سوریه مانند ایران و بسیاری کشورهای دیگر مسیر تجارت آزاد را در پیش گرفت.
خدمات عمومی محدود و پولی شد. مدارس، بیمارستان ها، کارخانهها به تدریج "خصوصی"
یعنی به محل شکلگیری یک قشر تازه به دوران رسیده از میان سرمایهداران و گروه
بندیهای حکومتی تبدیل شد. حاصل این وضع بروز فساد گسترده حکومتی از یکسو و فقر و
نارضایتی مردم از سوی دیگر بود. شرایطی که زمینه تظاهرات مردم سوریه را فراهم کرد،
تظاهراتی که با خواست آزادی و دموکراسی و پایان وضع اضطراری نظامی در کشور و یک
سلسله خواستهای اقتصادی و رفاهی آغاز شد. اما این تظاهراتها ناگهان در شهر سنی
نشین درعا با شعار "نه ایران، نه لبنان" وارد مرحلهای دیگر شد. (لوموند دیپلماتیک
مارس 2011) شعاری که هرچند شبیه "نه غزه، نه لبنان" است که در ایران گفته
میشود ولی دو تفاوت مهم با آن داشت. تفاوت اول آن بود که در ایران اشاره به
کمکهایی است که ایران به سوریه و حزبالله لبنان
میکند در حالیکه در آنجا اعتراض به وابستگی است که ادعا
میشود دولت اسد به ایران و حزبالله دارد. ولی تفاوت بسیار مهمتر در آن بود که
اشاره به ایران و حزبالله در واقع دارای بار مذهبی بود. اعتراض به حکومتی بود که
گویا علوی و نزدیک به شیعه است در کشوری که اکثریت آن سنی هستند. همزمان، درست یا
نادرست، شایع شد که گروههای علوی برای حمایت از حکومت تشکیل و مسلح شده و به مناطق
سنی نشین معترض حمله
میکنند. از اینجا بود که اوضاع در سوریه چرخشی هولناک کرد. خواست استقلال و
دموکراسی و آزادی و عدالت تبدیل شد به تقابل سنی و شیعه یا سنی و علوی. اکثرت مردم
سوریه، اعم از سنی یا علوی، که خواهان جنگ مذهبی در کشور خود نبودند، بجای آنکه در
خیابانها با خواستهای دموکراتیک و عدالت خواهانه خود باقی بمانند، از وحشت جنگ
داخلی از صحنه کناره گرفتند و اوضاع بدست گروههای مسلح افتاد. بنابراین، فاجعه
سوریه بدلیل حضور مردم آن کشور در خیابانها نبود، بدلیل کناره گرفتن آنها از
خیابانها بود. ..
ادامه |
---------------------------------------------------------------- |
گفتگو با "شهیندخت مولاوردی"
عربستان امروز، دیگر آن
جامعه پوسیده گذشته نیست!
|
شهیندخت مولاوردی در دیدار با پاپ در واتیکان در دوران معاونت رئیس جمهور در امور
زنان |
------------------------------------------- |
مانورهای اصلاح طلبانه
رئیس جمهور ایران!
شبکه خبری ARD
آلمان
ترجمه: الناز گرجی |
-------------------------------------------------
|
|
فیسبوک
راه توده
---------
با تلگرام
راه توده
همراه شوید
--------
فیسبوک
آرشیو
راه توده
-------
آرشیو جدید
19 سال
راه توده
----------- |
بایگانی
راه توده اینترنتی از شماره 1 تا آخرین شماره ای که
در برابر خود دارید |
-------- |
بایگانی
راه توده چاپی از شماره 1 تا 127 (1373 - 1378) |
-------- |
جستجو
مطالب منتشره در راه توده اینترنتی
|
-------- |
زنان
|
-------- |
سایت ها |
-------- |
تماس با
راه توده
|
|
|