سرمقاله 688

ولایت "لاکچری" آقای خامنه ای

انقلاب 57 را به قهقرا برد!

هر روز که می گذرد بر روی شبکه‌های اجتماعی فیلم‌ها و مستندهای تازه‌‌ای از زندگی به اصطلاح "لاکچری" قشر ممتاز کوچکی که مستقیم یا غیرمستقیم به تجار بزرگ و نظامیان ارشد و مقامات بالای حکومتی وابسته هستند منتشر می شود. آنچه انتشار می یابد و خود مردم هم بسیاری از جلوه‌های آن را در زندگی روزمره می بینند هنوز نوک کوه یخ چپاول و غارت دوران سی ساله رهبری آقای خامنه‌‌ای است.
هدف بسیاری از این فیلم‌ها تبرئه کردن رهبر و جناح راست حکومتی و‌انداختن گناه غارت ثروت کشور به گردن "اصلاح طلب‌ها" یا بی کفایتی روسای جمهور یا عدم توجه به رهنمودهای گوهربار "مقام معظم رهبری"‌است. آنجا هم که مثلا می خواهند انتقاد کنند نه از اصل نظمی که این نابرابری‌ها را بوجود آورده و کشور را به خاک سیاه کشانده، بلکه از نفس پولداری و "دور دور کردن" و نمایش دادن ثروت است یا از ساخت و ساز غیرقانونی در فلان محله و دختر فلان وزیر و مسائلی از این دست که هدفش تسویه حساب و حفظ اصل این نظم است نه تغییر آن. در واقع آنچه این زندگی لاکچری و نمایش ثروت پنهان می کند و می خواهد پنهان کند آن است که در کشور ما زندگی لاکچری نیست که گسترش یافته بلکه فقر است که فراگیر شده و به بالاترین ابعاد خود رسیده، به شکلی که بنا به گفته مقامات رسمی 34 میلیون تن در ایران رسما گرسنه‌اند و نیازمند کالاهای اساسی و اولیه خود هستند.
همه می دانند که آقای خامنه‌‌ای از همان زمان ریاست جمهوری در دهه 60، در تقابل با میرحسین موسوی نخست وزیر و آقای خمینی که حامی موسوی بود قرار داشت و با اصل 44 قانون اساسی مخالف و طرفدار سپردن کار مردم به تجار و سرمایه داران بود. ایشان ولی پس از انتصاب به رهبری قاعدتا مکلف بود به قانون اساسی گردن بنهد که این کار را نکرد و با زیرپا گذاشتن و تغییر دادن اصل 44 قانون اساسی راه را برای زندگی لاکچری اطرافیان حکومت و فقر همگانی گشود. همه اینها که از دوران رهبری ایشان بطور رسمی آغاز شده بود، در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد یا بقول خود ایشان "حکومت یکدست" به فاجعه‌‌ای ملی تبدیل شد....ادامه

----------------------------------------------------------------------------

شعبان جعفری- 4

اگر از ترور رزم آراء

اطلاع داشتم، بهش خبر میدادم