سرمقاله 766

گره بحران همه جانبه ایران

هر روز کورتر می شود

کمتر کسی تردید دارد که کشور ما در یک بحران عمیق اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و حتی اخلاقی فرو رفته است. فقط برای نمونه‌‌ای از ابعاد این بحران، بنابر آمار رسمی جمعیت کشور در 10 سال گذشته از 80 میلیون تن به 70 میلیون کاهش پیدا کرده و 10 میلیون تن از کشور مهاجرت کرده‌اند. برای الویت واکسن کرونا اعلام شده که حدود 20 میلیون تن از جمعیت کشور را سالمندان، بیماران مزمن قلبی، ریوی، مبتلایان به دیابت، افراد دچار ضعف ایمنی مانند مبتلایان به سرطان تشکیل می دهند. شمار رسمی معتادان 2 میلیون و 800 هزار تن، مبتلایان تزریقی 1 میلیون، مبتلایان به ایدز 150 هزار، مصرف کنندگان به اصطلاح تفریحی مواد مخدر تا 8 میلیون و شمار معتادان به الکل از شمار خارج اعلام شده است. به اینها باید آمار رسمی 30 درصد گرسنه و نزدیک به 70 درصد زیر خط فقر را افزود که خود شدت بحران را در همه جهات نشان می دهد.

علاوه بر بحران داخلی، تنش در روابط بین المللی نیز خود یکی از عوامل اصلی نابسامانی کنونی است و تشدید کننده آن. این بحران‌ها با رقابت‌های سیاسی داخلی و تلاش دیوانه وار ارتجاع مذهبی و جناح‌های راست حکومتی برای بدست گرفتن کامل قدرت توام شده و می رود که مهار وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی را ناممکن کند. نه تنها از داخل و خارج عده‌‌ای برای زمینگیر کردن اقتصاد و معیشت مردم به هر قیمت تقلا می کنند بلکه گرایش‌های ناهنجاری در همین سمت در میان برخی قشرهای اجتماعی نیز دیده می شود. مسئله فقط سلطنت طلب‌ها و بخشی از اپوزیسیون نیست که رسما یا عملا از ترامپ و آمریکا می خواهند به ایران حمله کند. مسئله فقط بخشی از حکومت و ارتجاع مذهبی داخلی هم نیست که با ترامپ و آمریکا همسو شده و منافع خود را در ادامه تحریم‌ها و فشار بیشتر به مردم می بیند. مسئله این نیز هست که بخش نسبتا قابل توجهی از افکار عمومی هم به چنین راه حل‌هایی که مستلزم فشار هرچه بیشتر به زحمتکشان و بی پناه ترین قشرهای جامعه ماست متمایل هستند. ... ادامه

جنبش ملی آذربایجان

نه از آسمان فرود آمد

و نه از آنسوی مرزهای ایران!

یدالله کنعانی (نمینلی)