سرمقاله

اجرای قرار داد 25 ساله

در گرو انتخابات 1400 است

پس از سالها مذاکره و فرصت سوزی، در نخستین روزهای سال نو سند قرارداد 25 ساله ایران و چین امضا شد. انتشار خبر امضای قرارداد با موج افسارگسیخته ای از تبلیغات داخلی و خارجی همراه شد. مشابه همان موجی که در گذشته بر سر قرارداد دریای خزر برخاست یا همین اواخر بر سر واکسن اسپوتنیک و. این موج‌ها از داخل و خارج کشور هدایت می شوند و ریشه آن درون حاکمیت چندگانه و چندلایه جمهوری اسلامی است که اصولا امکان یک برنامه ریزی توسعه ملی را از کشور ما سلب می کند و نتیجه هر قراردادی را یا می تواند خنثی کند، یا حتی به ضدخود تبدیل کند.  

رقابت‌ها و چنددستگی‌ها میان جریان‌ها حکومتی، سپاه، اصلاح طلبان و اصولگرایان، موتلفه و حجتیه و حزب پایداری و دهها مافیای کوچک سیاسی و اقتصادی کوچک بزرگ که در کشور شکل گرفته مانع هرگونه انسجام در کشور شده است. سیاست‌های رهبر جمهوری اسلامی هم که معطوف به ایجاد انسجام از بالا بر محور حفظ موقعیت شخص خود و آینده احتمالی پسرش و با اتکا به محدود کردن دسترسی مردم به اخبار و اطلاعات است نیز یکی از عوامل مهم تشدید این چنددستگی در کشور شده است. آخرین نمونه آن اصرار بر تشکیل مجلس استصوابی و بی ریشه کنونی است که مجاری اعتراض و گفتگو و مشورت را که می توانست از طریق مجلس در حل مسائل کشور اثر گذارد نیز مسدود کرده و اختلاف‌ها را به بیشتر سمت رسانه‌ها و خیابان خواهد کشاند. اگر این چنددستگی‌ها نبود قرارداد 25 ساله چین می‌توانست سالها پیش به امضا برسد و ایران با هوشمندی از مزایای ارتباط با بزرگترین سازنده و اجرا کننده طرح‌های عمرانی در جهان بهره مند شود و زیان‌های احتمالی آن را به حداقل برساند.

قرارداد با چین در خارج ایران دو دوسته مخالف دارد که در نهایت همسو هستند :

اول. آمریکا که هم نگران افزایش قدرت چین در جهان است و هم نگران ناتوانی از ادامه تحریم‌ها علیه ایران که با اتکای به آن هم چین و روسیه را زیر فشار قرار داده و هم به اصطلاح متحدان اروپایی خود را. .. ادامه