خاطرات مادر شاه

شاه با توصیه سفرای

انگلیس و امریکا از ایران رفت

از میان کتاب های خاطرات، حتی در مقایسه با خاطرات اسدالله علم وزیر دربار شاه و نخست وزیر دوران 15 خرداد خاطرات تاج الملوک همسر رضاشاه بسیار مهم است. بسیار صادقانه آنچه را فکر می کرد و میدانست را در مصاحبه ای طولانی که سه تن از خانواده های نزدیک به دربار شاه با او کردند گفت. او باسوادترین و سیاستمدارترین شخصیت دربار رضاشاه و پسرش محمد رضا بود. شرحی که در کتاب خاطراتش از دیدار با هیتلر و استالین میدهد واقعا خواندنی است. فارسی را بسیار خوب میدانست. درحد سرودن شعر. موسیقی کلاسیک ایرانی را هم می شناخت و هم دستی به ساز داشت و هم مشوق نوازندگان و خوانندگان بود، زبان روسی را تا حدودی و زبان ترکی عثمانی را کامل میدانست.

 
 

راه توده

شماره  770 چهارشنبه 17 دیماه 1399

دو رهبر حزب توده ایران. کیانوری و اسکندری. اولی بیشتر انقلابی و دومی بیشتر سیاستمدار. انقلاب ایران زمینه انتقال سکان رهبری حزب از اسکندری به کیانوری را فراهم کرد و فاصله نظری آنها از یکدیگر را بیشتر. کار کیانوری به زندان جمهوری اسلامی ختم شد و اسکندری در مهاجرت چشم برجهان بست. کیانوری اعتماد انقلابی به خمینی داشت و اسکندری مشکوک به اهداف روحانیت. شاید ترکیبی از هر دو نظر به منطق نزدیک تر بود.

ایرج اسکندری

نورالدین کیانوری


"بحران"

کنونی ایران

 میراث کودتای

88 است!

--------------------------------------

پای امریکا

و راستگرایان

روی گلوی

مردم ایران

--------------------------------------

"جو بایدن"

رویای برتری

دوباره امریکا

برجهان را دارد!

ولادیمیر مالیشیف

بنیاد فرهنگ استراتژیک

ترجمه از کیوان خسروی

--------------------------------------

عدالت اجتماعی

بدون توسعه

تقسیم فقر است!

دکتر سروش سهرابی

--------------------------------------

"ترامپیسم"

تبدیل به حزب سوم

در امریکا می شود؟

"فرزاد فروزنده"

--------------------------------------

مستاجرهای کاخ سفید تغییر می کنند اما سیاست ها خیر!

ترجمه و تدوین – آذرنگ

--------------------------------------

مصر وترکیه

لیبی را میان

خود تقسیم می کنند؟

راشا تودی- روسیه امروز

ترجمه - آزاده اسفندیاری

--------------------------------------

سرمقاله 770

جمع شدن راستگرایان ج.اسلامی

در جبهه واحد "کلاهک اتمی"

راستگرایان جمهوری اسلامی که در منجلاب ارتجاع مذهبی غوطه ورند، از آغاز تاسیس جمهوری اسلامی، به اقتضای شرایط، نام های مختلفی برای خود انتخاب کرده و می کنند. این ماجرا که از بنیانگذاری انجمن حجتیه در ایران شکل گرفت، در آستانه انقلاب بسیاری از آنها زیر نام "جامعه روحانیت مبارز" جمع شدند و با تاسیس حزب جمهوری اسلامی در شورای مرکزی آن حزب جای گرفتند. با انحلال حزب جمهوری اسلامی بدلیل اوج گرفتن اختلافات همین گروه به شمول رهبران جمعیت موتلفه اسلامی، با بخش دیگر رهبری این حزب که گرایش های چپ مذهبی داشتند و پیرو نظرات آیت الله خمینی بودند، رفتند بدنبال اسامی دیگر و شکل تازه ای بخود گرفتتند. سپس رسیدند به "آبادگران" در دوران احمدی نژاد و در ادامه آن "جبهه پیروان خط امام و رهبری" که موتلفه اسلامی مبتکر آن بود و سپس "جبهه پایداری" و  "اصولگرا" و حالا "تندروها" و  نام تازه ای که سعید حجاریان در توصیف مجلس یازدهم برای آنها انتخاب کرد "رادیکال" و چند نام دیگر. این درحالی است که آبشخور همه آنها که همگی سعی می کنند خود را سینه چاک انقلاب 57 معرفی کنند یکی است. آنها با هم اختلاف هم دارند، اما این اختلاف عمدتا ناشی از رقابت در کسب قدرت و غارت و دفاع از عقب مانده ترین نظام سرمایه داری، یعنی سرمایه داری تجاری است که در جمهوری اسلامی بشدت آلوده به غارت و اختلاس نیز هست. همه آنها در یک نکته وحدت نظر دارند و آن جلوگیری از تغییر سیستم اقتصادی حاکم برکشور در 30 سال گذشته دوران رهبری آقای خامنه ایست و چون ایشان خود درهمین خط اقتصادی است، بشدت از او حمایت می کنند.

اگر یک نام واحد برای همه آنها بخواهیم انتخاب کنیم، همان نام "راستگرایان مرتجع" است. فرق نمی کند که نظامی باشند یا بازاری، کلاهی باشند و یا معمم، از فرنگ بازگشته باشند و یا از قم و مشهد و تهران پا فراتر نگذاشته باشند. این جبهه که در طول 30 سال گذشته قوه قضائیه، زندان و نهادهای امنیتی را در قبضه خود داشته، حالا مجلس یازدهم را هم ضمیمه آن کرده و می خواهد قوه مجریه را هم تصاحب کند و بشود عکس برگردان حکومت اخوان المسلمین در مصر و یا اخوانی های جمع شده در حزب "عدالت و توسعه" اردوغان در ترکیه. آنها بر خلاف آیت الله خمینی رهبر انقلاب 57، کوچکترین ارزش و اعتباری برای رای مردم قائل نیستند و مطلوب آنها حکومتی است شبیه حکومت های پاکستان و ترکیه.  ... ادامه

---------------------------------------------------------------------------------------

جشن در کردستان خودمختار ایران

سال 1324، جشن و پایکوبی عمومی کردهای ایران در مهابات، پایتخت  دولت خود مختار کردستان به رهبری قاضی محمد. حکومتی که پیش از رسیدن به یکسالگی با حمله ارتش شاهنشاهی روبرو شد و با کشتار مردم و اعدام شماری از رهبران این دولت، از جمله قاضی محمد خاتمه یافت. آنچه که اکنون در کردستان عراق می گذرد، دهها سال پیش در کردستان ایران آغاز شد بی آنکه بند انگشتی قصد جدائی از ایران را داشته باشد، چرا که کردهای ایران خود را ایرانیان اصیل می دانند. هنوز هم راه حل بحران های سیاسی و اقتصادی ایران برپائی حکومتی فدرال و قبول خودگردانی در مناطقی از ایران است که خلق های مختلف  با زبان و فرهنگ و گونه های مذهبی در آنها زندگی می کنند. شاه این را نفهمید و جمهوری اسلامی هم زیر باز آن نرفت.

-----------------------------------------------------------------------------------

سخنرانی گورباچف

 در دانشگاه "کلمبیا"

ج. اسلامی به امریکا

و اسرائیل ضربه زد؟

ناتوانی امریکا

برای مقابله

با رقیبی بنام چین

یونگه ولت ترجمه - رضا نافعی

-----------------------------------------------------------------------------------

 فیسبوک

راه توده

---------

با تلگرام

راه توده

همراه شوید

--------

فیسبوک
آرشیو
 راه توده

-------

آرشیو
راه توده

-----------

بایگانی

راه توده اینترنتی از شماره اول

--------

بایگانی

راه توده چاپی از شماره 1 تا 127 (1373 - 1378)

--------

 جستجو

مطالب منتشره در راه توده اینترنتی

--------

 زنان 

--------

 سایت ها

--------

 

 

حساب بانکی
Vernis
PostbankEssen
DE42360100430517751430

با آدرس ای میل زیر

می توانید با ما تماس بگیرید
rahetudeh100@gmail.com