اتحاد وسیع؛ آن نیست که من و همفکرانم با هم متحد شویم.
هنر آنست که بتوان از جبهه مقابل برای این اتحاد نیرو گرفت
برای اعلام مخالفت با سیاست جنگی – اتمی حاکم
حتی اگر یک "بانگ" بتوان
در مجلس داشت، نباید آن را از کف داد

 

انتشار شماره 166 راه توده (دوره اینترنتی) همزمان شد با سالگرد انقلاب ضد استبدادی 1357 و همچنین، اوج گیری نبرد تنگاتنگ بر سر انتخابات مجلس هشتم و مقابله و مقاومت در برابر تبدیل شدن این مجلس، به مجلس تائید کننده سیاست جنگی- اتمی حاکم.
راه توده، از یکماه پیش در سلسله سرمقاله های خود به استقبال این انتخابات رفت و بارها تاکید کرد که هر رویداد سیاسی در جمهوری اسلامی، اکنون متاثر از این سیاست است.
همانگونه که روی کار آوردن احمدی نژاد و شعارها و جنجال آفرینی هایش از دل این سیاست برخاست، برگماری ها و انتصابات جدید نظامی و مانورهای جنگی و نمایش های موشکی ادامه این سیاست است، انتخابات مجلس هشتم نیز نمی تواند در ادامه این سیاست نباشد. طراحان و مدافعان این سیاست، مجلس هشتم را مجلسی تابع و تائید کننده تصمیمات خود می خواهند. تا شکست این سیاست برای توده مردم آشکار نشده و علیه آن خیز برندارند، نمی توان انتظار عقب نشینی طراحان آن و ایجاد تحولات در حاکمیت را انتظار داشت. اما این بدان معنی نیست که در انتظار آن لحظه، همه سنگرها را ترک کرده و دراختیار طراحان و تائید کنندگان این سیاست بگذارند. نگرانی بزرگ آنست که این شکست هزینه هائی بزرگ و تاریخی را برای ایران و ایرانی به همراه آورد. باید کوشید از این هزینه ها کاست، اما این کوشش ابتدا بستگی به شناخت عمیق خود ما و همه سیاسیون و مبارزان سیاسی از ریشه تصمیمات حکومت- از جمله تلاش برای تشکیل مجلسی تابع و مطیع- دارد و سپس بهره گیری از هر تریبون و امکانی برای انتقال آگاهی خود به مردم. حتی اگر این تریبون، تک صداهائی در مجلس هشتم باشد. تردید نیست که باید کوشید شمار این صداها بیشتر باشد، اما حتی اگر یک صدا را هم بتوان بعنوان تریبونی برای بیان موضعی مخالف سیاست کنونی حاکمیت دراختیار داشت، باید آن را دراختیار گرفت. بویژه برای دورانی که یک صدا، باندازه یک فراکسیون و حتی باندازه یک مجلس بازتاب دارد. همانگونه که کابینه یکدست احمدی نژاد به چند دست ترین کابینه طول عمر جمهوری اسلامی تبدیل شد، مجلس امام زمانی هفتم به مجلسی چند دست و چند فراکسیونی تبدیل شد، ما یقین داریم که مجلس هشتم نیز، علیرغم همه مهره چینی هائی که برای آن کرده اند، سرنوشتی متفاوت با مجلس هفتم و دولت احمدی نژاد نخواهد داشت.  ادامه

--------------------------------------------------

90 سال پس از انقلاب اكتبر -11 استالینیسم مقاومت در برابر امپریالیسم پایه گذاری فاجعه درحزب و کشور "لوسين سو" حزب كمونيست فرانسه ترجمه ع. خيرخواه

--------------------------------------------------

مصاحبه دبیراول حزب کمونیست اوکرائین
ستون پنجم دشمن در
اوکرائین حکومت می کند
بهروزبکتاشی

 

بخش هائی از مصاحبه دبیراول حزب کمونیست اوکرائین "پیوترسیماننکو" با خبرگزاری "رٌس بالت- اوکرائین" :
همکاران سازمان امنیت اوکرائین در سال 1993، یعنی بعد از اعلام استقلال اوکرائین به یک نتیجه خیلی مهمی رسیدند و آن اینکه، تمامی سیاستمدارانی که امروز از ناسیونالیست های اوکرائین- ارتش شورشی اوکرائین(ارتشی که در جنگ جهانی دوم به یاری فاشیسم می شتافت، مردم را به قتل می رساند و اموال آنان را غارت می کرد- مترجم) اعاده حیثیت کنند. یعنی ادعاده حیثیت از"ستون پنجم" دشمن در خاک کشور. درآن زمان سازمان امنیت اوکرائین فاش ساخت که از سال 1946 ناسیونالیست های اوکرائین با جاسوسان ایالات متحده و انگلیس ارتباط داشتند. ستون پنجمی که از سال 1946 در اوکرائین تشکیل شده بود امروز سیاست های خود را توسط "یوشنکو" اعمال می کند. تمامی این اسناد در سایت ما موجود هستند و هر کسی می تواند با این اسناد آشنا شود.
ورود اوکرائین به ناتو موجب مسائل بسیار و پیچیده شدن روابط با روسیه می گردد. وجود نیروهای ناتو در کشور ما با استقرار پایگاه های نظامی همراه خواهد بود. بمحض اینکه این پایگاه ها مستقر شدند، تمامی قدرت آنان روسیه را هدف خواهد گرفت. از اینرو اوکرائین در وضعیت جدید خطرناک ژئوپولیتیکی قرار خواهد گرفت.
"یوشنکو" و "ساکاشوویلی" امروز بمثابه جوجه های پرندگان یک لانه هستند که سعی می کنند اراده خود را به مردم تحمیل کنند، ارادی که در انتخابات توسط مردم به آنان داده نشد. بایستی که در برابرآنان ایستاد. من برای برگزاری رفراندم در رابطه با پیوستن اوکرئین به ناتو اصرار می ورزم. اما سیاستمدارانی که ما را بسوی ناتو می کشانند، با این امر مخالفت می کنند.