رحمان هاتفی

ایران در گرداب
رویدادهای مهم منطقه ای

روزنامه اومانیته: لحظات زیبای مقاومت مردم علیه برنامه "ریاضت اقتصادی" و "بیکاری" در دو سوی مدیترانه جریان دارد. در باره سوریه نیز ریشه واقعی جنبش ضد دولتی به وخامت وضع اقتصادی و اجتماعی در روستاها باز می گردد. جنبش‌هایی نظیر اخوان المسلمین و بنیادگرایان بارها نشانه‌هایی به غرب ارسال داشته اند که مخالف با آنها نیستند. این جنبش‌ها تقریبا درباره مسئله فلسطین، سکوت کرده اند. غالبا از نظر اقتصادی دارای افکار نئولیبرال هستند. عربستان سعودی- قطر، ایالات متحده- اروپا و جریان‌های اسلامی مختلف در همه کشورهایی که قیام‌های عرب در آنها بوقوع پیوسته برای مصادره این انقلاب‌ها در کنار هم قرار گرفته اند. سیاست ایالات متحده ایجاد بیشترین شکاف میان سنی‌ها و شیعیان در سطح منطقه است. هدف عمده ناتو منصرف کردن ایران از غنی سازی اورانیوم، قطع پیوندهای سوریه با ایران و حزب الله و حزب الله با ایران است.

منوچهر بهزادی

راه توده

شماره 367     دوشنبه 5 تیر ماه 1391

مریم فیروز

هما نصرزنجانی

گیتی مفدم

فاطمه مدرسی


یادمانده های علی خدائی- 81
5 سال اول
مهاجرت توده ایها
خروج از ایران
اما در پیوند
با ایران بود

------------------------------------

وحدت
 توده‌ای ها
یک راه حل
بیشتر ندارد!

-----------------------------------

بدنه جنبش سبز
گسترده تر
و ماهیت آن
طبقاتی تر شده

------------------------------------

سرمایه هائی
که نباید
با ماجراجوئی
برباد رود
"اتحاد دموکراسی خواهان ایران"

------------------------------------

حمله به ایران
به بهانه جلوگیری
از اتمی شدن
زنجیره ای منطقه
دفاتر مارکسیستی (Marxistische Blätter)
ارگان تئوریک حزب کمونیست آلمان
گزینش و ترجمه رضا نافعی

-----------------------------------

نیاز و پیوند اخوان المسلمین
و ژنرال های مصر به یکدیگر

موقعیت مشترک
ژنرال ها در مصر
فرماندهان سپاه
در ج. اسلامی
ترجمه و تدوین عسگر داوودی

------------------------------------

بازی دوطرفه
اخوان المسلمین
و ارتش مصر

------------------------------------

بحران دولتی
در یونان
ادامه خواهد یافت
آذرفریتاش

-----------------------------------

چهره های درخشان- مریم فیروز
به یاد آقاجان
به دیدار
حسن بروید!

--------------------------------------

بلعیدن "مولداوی"
برای محاصره
گام به گام روسیه
ساویتسکایا راسیا- ترجمه آزاده اسفندیاری

جنگ و ویرانی
می تواند سرنوشت ایران نباشد

این نوشته می تواند و یا امیدواریم بتواند برای کسانی که گذری مطالب راه توده را دنبال کرده اند و یا به تازگی به آن روی آورده اند، دورنمایی کلی از وضعیت ایران در سیر رویدادهای سه دهه گذشته و وضعیت خطرناک کنونی را نشان بدهد.

نگاهی کوتاه به سیر انقلاب ایران
بعد از وقوع انقلاب ایران، آمریکا یکی از مهمترین پایگاه های خود را در منطقه از دست داد و علاوه بر از دست رفتن منافع آمریکا در ایران، خطر گسترش انقلاب به کشورهای همجوار هم باعث وحشت رژیم های ارتجاعی منطقه، کشورهای غربی و بخصوص آمریکا شد. مهمترین خطر این انقلاب، اختلال در «دسترسی» غرب به منابع انرژی منطقه یعنی نفت بود. از همین رو آمریکا، غرب و ارتجاع منطقه برای بازگرداندن منافع خود و نابودی این انقلاب همه کوشش خود را بکار بستند.
در داخل با استفاده از تنگ نظری ها و کوته بینی های نیروهای مذهبی سوار شده بر اهرم های قدرت، عوامل خود را در کلیه دستگاه ها و نهادها، بویژه ارگان های حساس نو بنیاد کشور رسوخ دادند و همزمان، با ماجراجوئی های گروه های چپ نما و دامن زدن به بلوا و ماجرا جوئی، زمینه انحراف انقلاب را فراهم کردند. دراین میان سهم اعلام قیام مسلحانه مجاهدین خلق تعیین کننده بود.
از خارج هم با تحمیل جنگ فرسایشی به مقابله با انقلاب آمدند. و در حالی که جنگ نیروهای انقلابی را می بلعید، ارتجاع با استقبال از ادامه جنگ و عدم پذیرش آتش بس که از سوی حزب توده ایران و سایر هواداران هوشیار انقلاب توصیه می شد، به تحکیم و گسترش نفوذ خود در حاکمیت مشغول بود، بطوری که در آستانه پایان جنگ مهمترین اهرم های اجرایی، قضایی و قانون گذاری در دستان ارتجاع داخلی قرار گرفت. ارتجاع داخلی و خارجی همزمان پروژه های متعددی را به پیش بردند که همگی آن ها ضمن کمک و تکمیل یکدیگر، در خدمت هدف اصلی، یعنی سرکوب انقلاب و نیروهای انقلابی بود که آخرین پرده نمایش در آن مرحله قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 و حذف آیت الله منتظری از دایره حکومت بود. مرحله بعدی با روی کار آمدن علی خامنه ای و اجرای دستورات صندوق بین المللی پول و خصوصی سازی در دولت رفسنجانی بود که این روند پس از مدتی کوتاه با بروز آثار زیانبار آن به مانع برخورد کرد و با مخالفت مردم روبرو شد که اوج آن هم در شورش های جانبازان در شیراز، اسلام شهر و مشهد نمایان شد و حکومت به ناچار مجبور به عقب نشینی و توقف برنامه تعدیل اقتصادی گردید ولی از آنجا که این توقف بدون تجدید نظر اساسی در ساختار اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی بود، نتوانست بحران را در جمهوری اسلامی بطور ریشه ای حل کند و با اقتدار علی خامنه ای، این برنامه همراه با سرکوب و استبداد و با تغییر مهم ترین بند قانون اساسی یعنی اصل 44 درباره ساختار سه گانه اقتصادی و برتری بخشی تعاونی و سپس دولتی بر بخش خصوصی دنبال شد. حذف یارانه ها و انحلال همه سازمان ها و ارگان های برنامه ریزی از ساختار اجرائی قوه مجریه و تبدیل سپاه به یک مجتمع اقتصادی- تجاری برجسته ترین شاخص های این دوره است.
جنبش اصلاحات
در اواخر دوره ریاست جمهوری رفسنجانی حکومت ایران تحت فشار بین المللی شدیدی قرار گرفت. سفیران کشورهای اروپایی ایران را ترک کردند و آمریکا نیز خود را برای وارد آوردن ضربه های نظامی به ایران، مشابه بمباران محدود لیبی، آماده کرده بود. سران حکومت برای خروج از وضع موجود به این نتیجه رسیدند که برای کاهش فشارهای خارجی، قدری فضای سیاسی را در داخل بگشایند و از این رو به جناحی از حکومت که اکنون ناتوان شده و به حاشیه رانده شده بود نیز مجال شرکت در انتخابات را بدهند و البته با این تصور که با کمی دموکراسی بازی چهره ایران در جهان ترمیم خواهد شد و با توجه به اینکه کلیه ابزار های اجرایی و تبلیغاتی هم در دست مؤتلفه و حجتیه است می توان به شیوه ای مدرن، براحتی اهرم های قدرت را نه تنها حفظ کرد، بلکه جناح میانه و رفسنجانی را هم از گردونه خارج کرد و ناطق نوری را بر صندلی ریاست جمهوری نشاند. این بازی را بارها حکومت انجام داده بود و مشکلی نداشت. بارها عسگر اولادی و توکلی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری وارد انتخابات شده بودند و پس از پایان نمایش و بازی هم به سر کار خود برگشته بودند. تنها 5 روز مانده به رأی گیری کم کم این خطر احساس شد که ممکن است رقیب بدون امکانات که قرار بود به عنوان دکور در این نمایش شرکت کند، رأی بالایی بیآورد و از این رو در لحظات آخر راست ها با همه امکانات و اینبار علنی به میدان آمدند.
امام جمعه ها و سایر کسانی که همیشه ... ادامه

-------------------------------------------------------------------------------------

تاریخ جنبش کمونیستی ایران
شاه
با مجلس شورا
همان کرد
که خامنه ای کرد
عبدالصمد کامبخش

---------------------------------------------------------------------------------------

یاد باد آن روزگاران، یاد باد!

این عکسی است تاریخی که به راه توده رسیده و شاید برای اولین بار باشد که منتشر می شود. آن که این عکس را برای انتشار در اختیار راه توده گذاشته در توضیح آن نوشته است: اوائل دهه 1340 در یک باغ ییلاقی در "زرده بند" شمیرانات که همه را "پوری سلطانی" همسر مرتضی کیوان به دیداری جمعی دعوت کرده بود. در این عکس، سیاوش کسرائی نفر دوم سمت راست عکس و سعید سلطانپور نفر اول سمت چپ نشسته اند. نفر اول سمت راست صادق هاتفی برادر رحمان هاتفی سردبیر روزنامه کیهان در سال 1357 است. همچنین ناصر رحمانی نژاد، مهدی فتحی و پرویز صادقی که همگی در فعالیت های دهه 1340 تئاتر مترقی ایران فعالیت داشتند دیده می شوند.عکس را بمناسبت اعدام سعید سلطانپور، 60 روز پس از دستگیری و انتقال به زندان اوین، در 30 تیر 1360 منتشر می کنیم و یاد همه را گرامی می داریم.

---------------------------------------------------------------------------------------

 به فیسبوک

راه توده

بپیوندید

------

آرشیو جدید
19 سال
راه توده

-----------

بایگانی

راه توده اینترنتی از شماره 1 تا آخرین شماره ای که در برابر خود دارید

--------

بایگانی

راه توده چاپی از شماره 1 تا 127 (1373 - 1378)

--------

 جستجو

مطالب منتشره در راه توده اینترنتی

--------
 زنان 
--------
 سایت ها
--------
 تماس با  راه توده

حساب بانکی
Vernis
PostbankEssen
KontoNr. 0517751430
BLZ: 360 100 43
Germany

برای خارج از آلمان :

IBAN DE42360100430517751430

BIC PBNKDEFF

Tel:+49-30-36759721 آدرس پستی
Vernis
Postfach 200208
13512 Berlin
Germany

 

 

نقل مطالب منتشر شده در این سایت طبق
GNU و GFDL
با ذکر منبع آزاد است