مشکل بزرگ فقط نامعلوم بودن معیارها و پنهانکارانه بودن گزینش‌ها نیست. مشکل در اینجاست که همه مقام‌های انتصابی بنوعی طردشدگان رای مردم هستند. یعنی مشکل در اینجاست که سیاست رهبری درست عکس سیاستی است که مردم برای کشور می خواهند و به آن رای می دهند و درست همین مردم هستند که باید تاوان سیاست‌هایی را که با آنها مخالف بوده‌اند و علیه آن رای داده‌اند بپردازند. این وضع همراه با ظرفیت ‌اندک بیت رهبری و بی کفایتی اشکار آن در اداره امور، کشور را در بحرانی عمیق فرو برده است که در نتیجه رهبر برای گریز از آن، خود به رئیس اپوزیسیون تبدیل شده، یعنی بعنوان منتقد نتایج دوران رهبری خود به میدان آمده و طلبکار مردم است که گویا درست انتخاب نکرده‌اند. بدینسان همه چیز در کشور ما معکوس شده است: مردم بطور متوالی و متناوب و در هر انتخابات به سیاست‌ها و افراد معینی رای می دهند؛ رهبر و بیت رهبری علیه خواست مردم عمل می کنند و نهادهای انتصابی را با مخالفان آن سیاست‌ها پر می کنند. پیامدهای بحرانی سیاست‌های رهبری را مردم باید تحمل کنند و پاسخگو گزینش‌های ایشان هم باشند. ... ادامه