سرمقاله 765

نفوذ و جاسوسی از چه زمان

و از کدام روزنه آغاز شد؟

هنوز درباره چگونگی و عوامل حمله به مجلس شورا در تهران، ترور سردار سلیمانی، سقوط هواپیمای اوکراینی، حمله به رژه نیروهای نظامی در اهواز، انفجار سایت اتمی نطنز، آتش سوزی‌های زنجیره‌‌ای ماه‌های اخیر و ... توضیحی به مردم ایران داده نشده، که ترور محسن فخری زاده نیز به یک پنهان کاری تازه تبدیل شد و هر روز دروغ جدیدی به خورد مردم داده می شود. از انفجار انتحاری با نیسان، تا حمله مسلسل‌های خودکار، تیراندازی مردان مسلح و اخیرا جنگ الکترونیکی و ترور از راه دور چند نمونه از روایت‌هایی است که در ظرف دو سه روز اخیر از صدا و سیما پخش شده یا در رسانه‌ها منتشر شده است.

تعدد دروغ‌ها و روایت‌ها با تعدد نهادهای امنیتی هم بی ارتباط نیست. هر نهاد امنیتی می خواهد روی دست دیگری بلند شود و بر گندی که بالا آمده به شیوه خود سرپوش بگذارد. صدا و سیما یک گزارش می دهد، فارس گزارشی دیگر و وطن امروز و بازتاب و کیهان و بقیه هم هر کدام برای خود داستانی سرهم می کنند. در واقع یکی از بزرگترین اشتباهات آیت الله خامنه‌‌ای و عوامل بوجود آورنده فاجعه امنیتی کنونی که ادامه فاجعه سیاسی در کشور و برای انقلاب 57 بود و هست همین اصرار وی بر تعدد نهادهای امنیتی است. اینکه تفکر آقای خامنه‌‌ای اصولا یک تفکر سیاسی مبتنی بر اقناع مردم نیست، بلکه تفکری نظامی و امنیتی در چارچوب درک و دانش خود اوست البته چیز تازه‌‌ای نیست. در همان اوایل انقلاب نیز ایشان در ستاد به اصطلاح جنگ‌های نامنظم در کنار مصطفی چمران و معاون او شد. بعدها در دوران ریاست جمهوری یک تشکیلات امنیتی برای خویش زیر نظر جواد مادرشاهی، عضو رهبری انجمن حجتیه به راه ‌انداخت، تشکیلاتی که در دوران رهبری هم آن را حفظ کرد و تنها پس از درخواست احمد خمینی،‌ هاشمی رفسنجانی و موسوی اردبیلی حاضر به انحلال آن شد. در واقع آن را منحل نکرد بلکه ریاستش را از جواد مادرشاهی گرفت و به حجت الاسلام علی اصغر حجازی سپرد... ادامه

اوباش تهران در حضور شاه

پس از کودتای 28 مرداد!

اینها 5 تن، از رهبران اوباش تهران هستند که پیش از کودتای 28 مرداد رهبری حمله به اجتماعات سیاسی و دفاتر روزنامه ها را برعهده داشتند. آنها سرانجام نیز در کودتای 28 مرداد توانستند سیاهی لشکر خود را در جنوب تهران به حرکت در آورند. این سیاهی لشکر اگر از میان اوباش فاحشه خانه آن زمان تهران بنام "شهرنو" و یا خود زنان تن فروش نبودند، از میان دستجات سینه زنی، چاقوکش ها و باج گیرهای حرفه ای و یا اوباش میدان تره بار تهران بودند که بنام "مردم" و در حمایت از شاه به حرکت در آمدند. هر کدام از آنها دسته اوباش را تحت فرمان خود داشتند. شعبان جعفری معروف به شعبان بی مخ، یکی از آنها و جنجالی ترینشان بود به این دلیل که سالها یکی از فدائیان اسلام طرفدار آیت الله کاشانی بود. اندک زمانی پس از کودتا و بازگشت شاه به ایران، آنها نیز به خط شدند و به دیدار شاه رفتند تا به یادش بیآورند که همگی "تاج بخش" اند و سهم خودشان را از کودتا می خواهند. از جمله طیب حاج رضائی که میدان تره بار تهران را شاه کاملا در اختیارش گذاشت و هربار که شاه به جنوب تهران می رفت، طاق نصرت و آذین بندی خیابان های مسیر شاه به خرج و عهده او بود. درجریان 15 خرداد 42 گیج گیجی خورد و سر از میان طرفداران آیت الله خمینی در آورد، درحالیکه نه مذهبی بود و نه میدانست ماجرا چیست. برای تسویه حساب با شعبان جعفری و دسته سینه زنی اش رفت به تکیه او اما در تله 15 خرداد گرفتار آمد. سپهبد نصیری رئیس شهربانی که بعدها ارتشبد و رئیس ساواک شد و پس از انقلاب نیز اعدام، خرده حساب های قدیمی با طیب داشت و از فرصت استفاده کرد و او را به جرم شرکت در قیام 15 خرداد دستگیر کرد. لیست اعدامی ها را نزد شاه بردند و او که از خدمات و شاه دوستی طیب با خبر بود، دستور داد طیب را از لیست اعدامی ها در آورند اما سپهبد نصیری پیشدستی کرده و طیب را اعدام کرد و به شاه گزارش داد: فرمان ملوکانه دیر رسید!

این یادآوری ها برای آنست که وقتی امروز مداحان و اوباش چماقدار را سوار بر موتور می بینیم تعجب نکنیم. ماجرای استفاده از اوباش علیه مردم عقبه ای دارد که در بالا به آن اشاره شد. البته حالا برای اوباش ایدئولوژی اسلامی هم درست کرده اند!

عکس از راست به چپ: طیب حاج رضائی (که در جمهوری اسلامی او را "حّر" لقب دادند) در نقش معرفی کننده بقیه اوباش به شاه، اکبر گیل گیلی، حسین رمضون یخی، محمود مسگر و حسن سعله ای.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh