سرمقاله راه توده 828

غرب گرایان و شرق ستیزان

در ایران چه ماهیتی دارند؟

پوشیده نیست که در جامعه ایران گرایش به غرب وسیع است و این یک جنایت نیست. یک سلسله عوامل تاریخی، داخلی و بین المللی موجب بروز این گرایش شده است. سلطه و نفوذ ایدئولوژیک و رسانه ای غرب، نظام تحصیلی و آموزشی غربی، حضور بخش عظیمی از خانواده های ایرانیان در غرب، تبلیغات یکصد ساله ضد کمونیستی و ضد سوسیالیستی از زمان رضاشاه بدینسو، پیوند خوردن منافع طبقه حاکمه با غرب و وجود یک طبقه اقتصادی نیرومند که همچون پایگاه اقتصادی و اجتماعی و ایدئولوژیک غرب در ایران فعالیت می کند، اقتصاد نفتی و وارداتی، نقش سرمایه داری تجاری بعنوان واردکننده کالاهای غرب مورد استفاده قشرهای متوسط جامعه و تسلط آن بر رسانه های داخلی و بر حکومت و ... همگی این گرایش را ایجاد و به آن دامن زده است. با اینحال ماهیت همه جریان های غربگرا در ایران یکسان نیست. در ایران می توان چندین جریان غربگرا را بر شمرد.

1- غربگرایان تکنوکرات: گروه اول و پرشمارترین بخش غربگرایان کسانی هستند که با کمی تسامح می توان آنها را غربگرایان تکنوکرات دانست. اینها طیف وسیعی از پژوهشگران، مهندسان، کارشناسان، پزشکان و متخصصانی هستند که یا در غرب تحصیل کرده اند یا با غرب مراودات دانشگاهی و علمی و فنی دارند، یا خانواده های آنان در غرب زندگی و تحصیل می کند و ... اکثریت بزرگ آنها میهن دوستانی هستند که می خواهند به کشور خود خدمت کنند و نوع ارتباط ها و مراودات انها با غرب در جهت افزایش توانایی های عملی و فنی و کارشناسی آنهاست. قریب به اتفاق اینان افراد مسالمت جویی هستند که تمایلی به وارد شدن خود و کشور در ستیزهای خشونت آمیز داخلی و جهانی را ندارند و در بسیاری از موارد با سیاست های حاکم بر کشورهای غربی مخالف هستند و به پیشرفت کشور خود می اندیشند. این دسته از غربگرایان – که شمار آنها کم نیست - نه تنها مشکلی محسوب نمی شوند بلکه وجود انها و توانایی های انها بخشی از ظرفیت ملی کشور است که باید از آن قطعا بهره گرفت. محافل غربی که اینان با آنها در تماس هستند نیز در بسیاری موارد اندیشمندان و متخصصان مترقی و انساندوست غرب هستند. اکثر مهاجرت کارشناسان ایرانی متاسفانه از میان این دسته از غربگرایان صورت می گیرد که یک ضایعه بزرگ ملی است.

2- غربگرایان فاشیست: اینان دسته ای از غربگرایان هستند که به مکتب های فاشیستی غرب نزدیکند. آنها پیرو غرب فاشیست و ایدلوگ های غربی فاشیست هستند و نوک تیز حمله آنان متوجه "لیبرال دموکراسی" غربی است. اکثر مقالاتی که در نقد لیبرال دموکراسی غرب در نشریات کیهان، شما، رسالت، سیاست روز و مشابه آنها یا در برنامه های صدا و سیما بحث و پخش می شود توسط فاشیست های غربگرا نوشته می شود. مخالفت آنها با غرب نیست، بلکه با دموکراسی است که به آن نام لیبرال دموکراسی می دهند و با این نامگذاری دوپهلو، می خواهند خود را مخالف سیاست های لیبرالی اقتصادی معرفی کنند، در حالیکه نقد آنان از اقتصاد لیبرالی از موضع دفاع از اولترالیبرالیسم اقتصادی است.

مخالفت های فاشیست های غربگرا با غرب یا لیبرال دموکراسی غربی بسیار سطحی است. آنان عناصری از اینجا و آنجا را با هم جمع می کنند و مقداری عوامفریبی به آن می افزایند، عوامفریبی هایی که مانند همه فاشیست ها متکی به عوامل و حوادث تاریخی است. اشاره به کودتای 28 مرداد یا وابستگی شاه به غرب و مشابه آنها برای توجیه ستیزهایی است که ارتباطی به رابطه و مناسبات سالم و دوستانه با غرب در حد ممکن ندارد و هدف اصلی آن در واقع به رسمیت شناخته شدن آنها توسط غرب است. وجه اصلی غربگرایی آنان در همینجا قرار دارد که همه ذهن آنان متوجه غرب و همه هدف آنان جلب توجه غرب و به رسمیت شناخته شدن توسط غرب است... ادامه