سرمقاله 871
آیا ایران باید درباره سیاست
خارجی به غرب حساب پس بدهد؟
هم آمریکا، هم اتحادیه اروپا و هم غربگرایان و رسانه های ایرانی
طرفدار آمریکا مدام از انزوای بین المللی ایران سخن می گویند.
البته امریکاپرستان داخلی پا را فراتر گذاشته و مدعی هستند که
آمریکا و اروپا می خواهند با ایران دوست باشند و "تعامل" کنند ولی
حکومت ایران چون "امریکاستیز" است به این دوستی تن نمی دهد! البته
این "تعامل" فقط شامل آمریکا و اروپا و کانادا می شود که حساب های
بانکی و فک و فامیل و اقازاده ها در آنجا سکونت دارند و درآمد ارزی
کشور به حساب های بانکی در آنجا منتقل می شود. واگرنه هر تعاملی با
روسیه و چین برای گشایش وضع زندگی مردم و توسعه اقتصاد کشور مشمول
سخت ترین حملات و نقدها از سوی همین به اصطلاح طرفداران تعامل با
جهان است.
اینکه آمریکا و اروپا خودشان را جهان می دانند تا حدودی قابل فهم
است. به هر حال تغییر ذهنیت پانصد ساله استعمار و امپریالیسم و
پذیرش اینکه آن دوران دیگر پایان یافته به سادگی ممکن نیست. هرقدر
هم در پذیرش این واقعیت بیشتر تعلل می کنند بیشتر جهان را به خطر
می اندازند نه آنکه خواهند توانست وضعیت قبل را احیا کنند. عجیب
امریکاپرستان داخلی هستند که آنها هم مدعی هستند ایران چون با
امریکا رابطه ندارد دچار انزوای بین المللی است. عضویت در شانگهای
و بریکس و اوراسیا و گسترش پیوند با همسایگان و کشورهای آسیای
میانه و آمریکای مرکزی و غیره از نظر آنان یعنی "انزوای بین المللی
ایران و عدم تعامل با جامعه جهانی".
اگر مسئله در این حد بود که عده ای در داخل ایران به هر دلیل
امریکاپرست و عاشق غرب و هرچه از آنجا می اید هستند و می خواهند
ایران با آمریکا رابطه داشته باشد باز هم هیچ مشکلی نبود. هرکس حق
دارد هر نگاهی به جهان داشته باشد تا جایی که مغایر با منافع ملی
کشور نباشد. بسیاری از روشنفکران و کارشناسان هستند که به دلایل
علمی و فنی تمایل به رابطه با غرب دارند و از این رابطه نیز بسود
پیشرفت کشور می خواهند استفاده کنند. مشکل اینها نیستند. مشکل آن
دسته از غربگرایان و امریکاپرستان داخلی و رسانه هائی هستند که می
گویند نه فقط باید با آمریکا رابطه داشت بلکه باید جهان را نیز از
زاویه آمریکایی ها نگاه کرد. هر کشوری را که آمریکا با آن خوب است
ما هم باید با آن خوب باشیم. بد است بد باشیم. نمونه آن سخنان عباس
اخوندی وزیر سابق راه و شهرسازی و یکی از عوامل عقب ماندگی صنایع
ریلی داخل ایران است. به گفته وی ایران باید برای اتحادیه اروپا
شفاف توضیح دهد که به اوکراین سلاح نمی دهد و آنها را مطمئن کند!
اگر آخوندی می گفت که مثلا ما باید در داخل ایران یک بحث ملی داشته
باشیم که دادن سلاح به اوکراین درست یا نادرست است؟ هیچ ایرادی به
وی وارد نبود. ولی اینکه ما باید به اتحادیه اروپا شفاف توضیح
بدهیم یعنی چه؟ مگر سیاست خارجی ایران را اتحادیه اروپا و منافع
اروپا تعیین می کند؟ آنها خودشان حق دارند صدها تن سلاح و میلیارد
ها دلار به اوکراین اسلحه صادر کنند ولی ما باید درباره ارسال
تعدادی پهپاد به اروپایی ها شفاف توضیح بدهیم؟ چرا آنها نباید به
ما و جهان درباره کمک هایی که به نونازی های اوکراینی می کنند و
کشاندن جهان به جنگ برای حفظ قدرت خود توضیح دهند؟ آن هم اروپایی
که رهبران آن مثل شولتز صدراعظم آلمان جرات ندارد به انفجار خط
لوله گازی که میلیارد ها یورو در آن سرمایه گذاری کرده توسط آمریکا
اعتراض کند یا مانند ماکرون با حقارت لغو قرارداد 66 میلیارد دلاری
خرید زیردریایی زیر فشار آمریکا را بپذیرد. ما باید به این اروپایی
که بصورت چرخ پنجم درشکه در گل مانده امپریالیسم آمریکایی درامده
است بابت سیاست خارجی خود توضیح دهیم آن هم شفاف!...
ادامه |