سرمقاله راه توده872

عزمی برای خاتمه بخشیدن به

آقائی دلار در ایران وجود ندارد

دلار همچنان در ایران می تازد آن هم در شرایطی که ایران زیر بار تحریم های اقتصادی و بانکی آمریکا و اروپا قراردارد و حکومت نمی خواهد و یا نمی تواند بار تحریم را از دوش مردم بردارد. تولید نفت ایران به دو و نیم میلیون بشکه در روز، یعنی میزان تولید قبل از تحریم ها رسیده و درآمد آن نیز از فروش نفت حتی نسبت به قبل افزایش یافته است. از سوی دیگر چین عمده ترین خریدار نفت ایران است که علاوه بر اینکه با کشورهایی نظیر عربستان برای پرداخت بخشی از پول نفت به یوان توافق کرده، امروز کارخانه جهانی و بزرگترین صادرکننده کالا در درجه اول به آمریکا و اروپا و سپس به بقیه جهان است. یعنی همه کشورها عمده کالاهای مورد نیاز خود را از چین وارد می کنند و ایران نیز می تواند نیازهای خود به کالاها را بر مبنای خرید نفت ایران توسط آن کشور تامین کند. بنابراین این روند صعودی نرخ دلار و قیمت گذاری همه کالاها براساس آن هیچ ارتباطی با شرایط، نیازها و روابط واقعی اقتصادی ایران ندارد. 

می توان فهمید که عواملی خارج از روابط واقعی نیازهای اقتصادی ایران، عامل بالا رفتن جهشی بهای دلار است. این عوامل را در چند جهت می شود بررسی کرد. در درجه نخست و برخلاف آنچه غربگرایان و دلارفروش های داخلی می خواهند وانمود کنند بالا رفتن نرخ دلار از نظر روابط بین المللی ایران نشان می دهد که آمریکا در تحمیل اراده خود به جهان برای تحریم ایران در موضع ضعف قرار گرفته و برای آن کشور و پایگاه اقتصادی و اجتماعی آمریکا در ایران تنها ابزار باقی مانده برای موثر سازی یا موثر نشان دادن تحریم ها و ضرورت تسلیم به خواست های غرب و پذیرش خلع سلاح ایران بازی با بهای ارز است. با ورشکسته شدن تحریم ها، نرخ دلار به آخرین سنگر آمریکا و پایگاه اقتصادی و سیاسی آن در داخل تبدیل شده است. ... ادامه