عبور دشوار مردم، از گردنه
تقابل رو به رشد دو جناح حکومتی

ماه های پر حادثه سیاسی، تا انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم در پیش است. نشانه های از روز آشکارتری وجود دارد که بخش مهمی از حاکمیت جمهوری اسلامی در پی روزنه‌ای برای رهائی از ماجرای احمدی نژاد است، بویژه آنکه این ماجرا تقابلی را ازعمق به سطح آورده که نه تنها نام آن برای ما آشناست، بلکه قطعی بودن آن برای ما کاملا قابل پیش بینی بود. این تقابل نام دیگری جز نبرد قدرت میان روحانیون و فرماندهان سپاه ندارد و در پشت آن منافعی خوابیده است که بار طبقاتی این تقابل را نمایندگی می کند. شک نیست که هم در آن جبهه، یعنی جبهه فرماندهان سپاه هستند فرماندهانی که متمایل به افرادی در اینسو، یعنی در جناح روحانیون‌اند و هم در اینسو روحانیونی با فرماندهانی در آن جبهه در ارتباط اند. دولتی که احمدی نژاد آن را نمایندگی می کند دولت سرمایه داری نظامی- تجاری است و جناحی که درتقابل با آن قرار گرفته عمدتا جناح سرمایه داری تجاری- روحانی است که سرمایه داری تجاری سنتی ایران نیز با آن در پیوند است. البته این طیف بندی مطلق نیست. یعنی سرمایه داری حاضر در هر دو جناح با آنکه تجاری محسوب می شوند، در سرمایه گذاری های خدماتی و حتی صنعتی نیز سهم و نقش دارند. همچنان که همه فرماندهان و روحانیون هر دو جبهه الزاما وابسته به سرمایه داری تجاری- روحانی و یا نظامی- تجاری نیستند، بلکه آزاد از این مناسبات اقتصادی- طبقاتی، فعلا در یک جبهه مشترک و با انگیزه ها و دلائل متفاوت در برابر یکدیگر صف آرائی کرده اند و به همین دلیل، این امکان که در یک گردش عمده سیاسی و یا اقتصادی، یک حادثه مهم داخلی و یا خارجی ترکیب جبهه کنونی بهم ریخته و جناح و یا جریان سومی به امید تبدیل شدن به سخنگوی جنبش عمومی مردم شکل بگیرد وجود دارد. ادامه