سرمقاله 682

انقلاب 57 و جنبش اصلاحات

2 قربانی ناتوانی درک تحولات!

چهلمین سالگرد 22 بهمن همراه شد با کارزاری در داخل و خارج کشور علیه انقلاب 1357. از اصولگرا و اصلاح طلب، از ملی مذهبی تا چپ، از داخل تا خارج همه همزمان در زمره متهمان این انقلاب بودند و هم در زمره طلبکاران. هر گروهی به شکلی با این کارزار همراه شد و بدنبال تبرئه خود بود. کار از آیت الله خمینی و دکتر علی شریعتی و توده ای‌ها عبور کرد و رسید به امثال احمد شاملو و داریوش خواننده و اسفندیار منفردزاده آهنگساز که ظاهرا اینها شعر گفتند و ترانه ساختند و عامل سقوط شاه و انقلاب و گویا بدبختی مردم ایران همینها بودند!

زیر فشار این جنگ روانی مذهبی‌ها می گفتند اول چپ‌ها شروع کردند. چپ‌ها می گفتند ما نبودیم توده‌ای‌ها بودند. لاییک‌ها گفتند تقصیر مذهبی‌ها بود. ملی مذهبی‌ها گفتند تقصیر آیت الله خمینی بود. عده‌‌ای از داخل و خارج هشدار می دادند که مبادا انقلاب کنید که بدبختی می آورد. برخی دیگر ناله کردند که انقلاب یعنی خشونت. همه مقصر این اوضاع کنونی و فقر و فساد و غارت معرفی شدند جز همانها که امروز سرکار هستند و به چپاول مشغولند. طوری سخن از آن گفتند که مسئول فلاکت کنونی انقلاب 57 است و گویا آیت الله خمینی بوده که اختلاس کرده؛ یا دکتر علی شریعتی بانک راه انداخته و مال مردم را خورده؛ یا داریوش و منفردزاده و جنتی عطائی دلارهای صادراتی را از کشور خارج کرده و بر نمی گرداند! و در واقع اصل مسئله هم در همینجاست. جنجالی که بر سر انقلاب 40 سال پیش به راه‌انداخته‌اند و عده‌‌ای هم در داخل و خارج همراهی و آن را متهم می کنند برای فراموش کردن مسببان واقعی وضع کنونی و حاکمان در قدرت است.... ادامه

انتخابات مهم ریاست جمهوری در الجزایر

اومانیته - ترجمه آذرنگ

-------------------------------------------------------------------------------------