سرمقاله 813

امیدواری های جنبش

در برابر ناتوانی های حکومت

حوادث هفته ها و ماه های اخیر که نقطه عطف آن تحصن و اعتراض کشاورزان و باغداران و مردم اصفهان بر بستر خشکیده زاینده رود بود، نشان از یک تغییر آرام ولی جدی و نیرومند در میان مردم برای ایستادگی در مقابل حکومت دارد. این تغییر در پیوند با نزدیک شدن دیدگاه های قشرهای مختلف مردم به یکدیگر است که همگی نگران فروپاشی کشور هستند. سه گروه از مردم، آنها که امید خود را به اصلاحات از دست داده و به تغییر از بیرون امید بسته بودند، آنها که همچنان طرفدار اصلاحات از طریق انتخابات بودند و آنها که به کرامات دولتی یکدست و اصولگرا امیدوار بودند همگی در تحولات سال ها و ماه های اخیر به یکدیگر نزدیک شده اند.

شکست ترامپ در انتخابات آمریکا امید گروه اول را ناامید کرد، برگزاری انتخابات فرمایشی مجلس و ریاست جمهوری امید گروه دوم را؛ و بالاخره کارنامه چند ماهه دولت رئیسی امید گروه سوم را. از دل این ناامیدی یک آگاهی در حال زایش و بالش است به اینکه اوضاع بحرانی است و دستها را برای تغییر باید بالا زد و منتظر آمریکا و انتخابات چهار سال دیگر و معجزه اصولگرایان و بیت رهبری نشد.  این آگاهی به شکل گسترش مقاومت و آماده شدن بیشتر مردم برای پرداخت هزینه لازم خود را نشان می دهد. آنچه در سخنرانی یک دختر جوان دانشجوی "اصولگرا" در انتقاد از فیلترینگ و بیگانه بودن امامان جمعه با مسائل مردم از تریبون نماز جمعه تهران در جمعه همین هفته بیان شد و با تایید و صلوات حاضران روبرو شد از همان جنس است که توسط دبیر انجمن اسلامی دانشجویان در جریان حضور ابراهیم رئیسی در دانشگاه بیان شد که به وی گفت:

"آقای رئیسی امروز دیگر امنیتی ترین کابینه جمهوری اسلامی را با انتصاب سرداران سپاه در تک تک مناصب دولتی تشکیل داده اید. حالا سوال اینجاست که در این حاکمیت سرتاپا یکدست، آن فساد ستیزی ای که وعده می دادید کو؟ آن رفع فاصله طبقاتی و مبارزه با بی عدالتی ای که می گفتید، کو؟ آن رفاه و تأمین حداقل معیشت مردم، کو؟ آن آزادی و آن تضمین حقوق همه مردم و زنان و دختران، کو؟ آن وعده رفع تحریم هایتان چه شد؟ آن عزتی که وعده می دادید، کجاست؟" ... ادامه