رفعت محمد زاده (اخگر که ستوان یکم شهربانی در زمان شاه بود) یگانه عضو رهبری حزب بود که یورش و اعدام رهبران حزب را پیش بینی کرد اما نظر او را پلنوم وسیع 17 قبول نکرد. عموئی در دوران شکنجه او را دید و گفت: همان شد که تو پیش بینی کرده بودید!

صبر تلخ- 14

رهبری حزب خارج نشد

تا کادرها زیر ضربه نروند

رهبری حزب از ایران خارج نشد زیرا معتقد بود که بگذار ما ضربه گیر کادرها بشویم! چون اگر ما نباشیم تمام فشارها به کادرها وارد می شود. ابتدای کار، تا قبل از سال 1367 چنین شد. یعنی آن فشارهایی که به رهبری وارد شد، به بقیه منتقل نشد. البته آن بخشی که در ارتباط با رهبری بودند، مثل حسین قلمبر و فریبرز صالحی، آنها هم واقعا خیلی اذیت شدند، اما بخش عمده ای از رفقا، مثلا رفقایی که در ضربه دوم به زندان آمدند، اکثریتشان شکنجه نشدند. در احکامی که صادر شد، عمدتا اعضای رهبری بودند که حکم اعدامشان داده شد، بقیه حکمشان حبس بود، 5 سال، 10 سال، نهایتان 15 سال. چرا؟ برای این که حزب علنی کار کرده بود، رفقا همه شناخته شده بودند و اگر رهبری می رفت، تمام فشار روی اینها منتقل می شد.

 

راه توده

شماره 785 چهارشنبه 15 اردیبهشت 1400

دو رهبر حزب توده ایران. کیانوری و اسکندری. اولی بیشتر انقلابی و دومی بیشتر سیاستمدار. انقلاب ایران زمینه انتقال سکان رهبری حزب از اسکندری به کیانوری را فراهم کرد و فاصله نظری آنها از یکدیگر را بیشتر. کار کیانوری به زندان جمهوری اسلامی ختم شد و اسکندری در مهاجرت چشم برجهان بست. کیانوری اعتماد انقلابی به خمینی داشت و اسکندری مشکوک به اهداف روحانیت. شاید ترکیبی از هر دو نظر از انقلاب و روحانیت به منطق نزدیک تر بود.

نورالدین کیانوری

ایرج اسکندری


نکات

پنهان و آشکار

در سخنرانی رهبر

--------------------------------

روسیه ستیزی

و چین گریزی

دفاع از

استقلال ملی نیست

--------------------------------

درسی که سوریه

از فاجعه لیبی گرفت!

ترجمه و تدوین عسگر داوودی

--------------------------------

جان مردم جهان

در دست

هیولای داروسازی!

ولادیمیر پروخواتیلف

بنیاد فرهنگ استراتژیک

ترجمه- کیوان خسروی

--------------------------------

درک تاریخی

حزب توده ایران

از انقلاب 57

"دکتر سروش سهرابی"

--------------------------------

آغاز انتشار ترجمه

یک کتاب در راه توده

اعتقادات

و باورهای ما

در برابر آینه

نوشته "دارن آلن"

ترجمه بامداد شرقی

--------------------------------

کرونا

جان مردم را گرفت

بر ثروت

ثروتمندان افزود

یوری آفونین- تلویزیون

حزب کمونیست روسیه

ترجمه- آزاده اسفندیاری

--------------------------------

سوریه

10 سال پس از

جنگ داخلی

اومانیته- ترجمه آذرنگ

--------------------------------

نسل انقلاب کوبا

صحنه رهبری

 را ترک می کند

یونگه ولت- ترجمه رضا نافعی

--------------------------------

سرمقاله راه توده 785

عده ای از هول حلیم

پریده اند وسط دیگ "تحریم"

با نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری شمار نامزدهای انتخابات 1400 روزبروز بیشتر می شود. پس از علی مطهری و مصطفی تاجزاده، اکنون سخن از احتمال نامزدی محمود صادقی، نماینده جسور مجلس دهم، و همچنین محمد رضا عارف رئیس فراکسیون امید در آن مجلس در میان است. این غیر از چهره هایی نظیر محسن هاشمی، مسعود پزشکیان، صادق خرازی، عباس آخوندی و ... است که در میان نامزدهای احتمالی نام برده می شوند. علاوه بر اینها حزب اتحاد ملت از نامزدی تاجزاده، شهیندخت مولاوردی، محمد صدر، جواد ظریف و اسحاق جهانگیری پشتیبانی کرده است. در جناح نظامی علاوه بر محمد باقر قالیباف و محسن رضایی، کسانی نظیر سعید محمد، افشار، رستم قاسمی، حسین دهقان تا بحال رسما نامزد شده اند. به همه اینها محمود احمدی نژاد نیز افزوده می شود که با ظن رد صلاحیت خود بر روی معامله با ابراهیم رئیسی – یکی از بی اصول ترین چهره های "اصولگرا" - سرمایه گذاری کرده است. 

در کنار اینها جبهه تحریم انتخابات نیز مشغول است. بخشی از این تحریم کنندگان اصولا معتقد به تحریم هر انتخاباتی در جمهوری اسلامی صرفنظر از نامزدهای آن هستند. بخشی دیگر معتقد به تحریم این انتخابات و نه هر انتخاباتی، بخشی دیگر معتقد به تحریم در صورت رد صلاحیت این یا آن نامزد هستند. این در حالیست که هنوز معلوم نیست که رهبری جمهوری اسلامی  چه طرحی برای مهندسی انتخابات دارد و برای تحریم کنندگان انتخابات چه نقشی را در این مهندسی در نظر گرفته است. اگر قرار باشد تحریم کنندگان انتخابات هیزم تنوری باشند که در آن نان نامزد مورد نظر بیت رهبری پخته شود در اینصورت باید منتظر رد صلاحیت های گسترده باشیم. برعکس، اگر سیاست حکومت بر این باشد که راه مشارکت بیشتر مردم در انتخابات فراهم شود، در اینصورت شرایط مساعدتری برای تنوع نامزدها فراهم خواهد شد و کار بر تحریم کنندگان سخت خواهد شد.... ادامه

-----------------------------------------------------------------------------------

دیدار با شاه

پس از کنفرانس تهران

پس از پایان و یا در حین کنفرانس تاریخی تهران که در آن روزولت رئیس جمهور امریکا، چرچیل نخست وزیر انگلستان و استالین رهبر اتحاد شوروی در آن حضور یافتند، هر کدام با شاه دیدار کردند. از میان این سه تن تنها رهبری که به مهمانی عصرانه دربار و دیدار با خانواده شاه رفت استالین بود که در پایان نیز در جمع این خانواده گفت «دوران سلطنت بصورت تاریخی به پایان رسیده است و شما این تابلوهای نفیس نقاشی و مجسمه و فرش ها را به موزه منتقل کنید که مردم ببینند، چرا آنها را در تملک خودتان نگهداشته اید؟» روزولت و چرچیل حاضر نشدند به کاخ سلطنتی و شاه را ببینند، بلکه شاه به دیدار آنها رفت. نوع مناسبات هر سه آنها را با شاه در این سه عکس می بینید!

-----------------------------------------------------------------------------------

 فیسبوک

راه توده

---------

با تلگرام

راه توده

همراه شوید

--------

فیسبوک
آرشیو
 راه توده

-------

آرشیو
راه توده

-----------

بایگانی

راه توده اینترنتی از شماره اول

--------

بایگانی

راه توده چاپی از شماره 1 تا 127 (1373 - 1378)

--------

 جستجو

مطالب منتشره در راه توده اینترنتی

--------

 زنان 

--------

 سایت ها

--------

 

 

حساب بانکی
Vernis
PostbankEssen

IBAN DE42360100430517751430

با آدرس ای میل زیر می توانید با ما تماس بگیرید
rahetudeh100@gmail.com