بمناسبت هفتادمین سالگرد تاسیس حزب توده ایران
فرهنگ و اصطلاح "انحلال"
باید از دامن ایران پاک شود

مهر ماه امسال 70 سال از تاسیس حزب توده ايران، از هفت دهه مبارزه و تجربه و پیکار، خم شدن و زمین خوردن و برخاستن کهن‌ترین حزب سیاسی ایران گذشت.
حزب توده ایران از یکسو وارث حزب کمونیست ایران و از سوی دیگر ادامه گروه پنجاه و سه تن یاران دکتر تقی ارانی بود. حزبی که توانست در طی هفت سال نخست فعالیت علنی خود شمار بزرگی از سازمان‌های زنان، جوانان، کارگران و دهقانان، هواداران صلح را گرد آورد. در همین دوران شورای متحده مرکزی کارگران ایران که به ابتکار حزب توده ايران پای گرفته بود به بزرگترین تشکل کارگری تاریخ ایران تبدیل شد. فعالیت‌های فرهنگی حزب و ماهنامه مردم به محل شکوفایی خلاقیت و ابتکار نسلی از روشنفکران تبدیل شد که بعدها پایه فرهنگ و زبان و ادبیات و هنر ایران شدند.
حزب در طی همین دوران توانست "جبهه آزادی" را با چند حزب سیاسی و "جبهه مطبوعات ضددیکتاتوری" را با مشارکت شماری نشریات دهه بیست بوجود آورد که خود نخستین پایه‌های همکاری، احترام و فعالیت مشترک احزاب در ایران را گذاشت.
این روند با حادثه 15 بهمن 1327 یعنی تیراندازی به شاه متوقف گشت. حزب توده ايران به این بهانه غیرقانونی اعلام شد. برخی با خوشنودی از این فاجعه استقبال کردند. برخی دیگر دربرابر آن سکوت کردند. با همه اینها واقعیت آنست که حادثه غیرقانونی شدن حزب توده ايران آغازگر چنان ویرانی در تاریخ ایران شد که میهن ما تا به امروز نیز از زیر آوار آن بیرون نیامده است.
با غیرقانونی شدن حزب توده ايران یک ادبیات تازه، مناسبات تازه فکری در جامعه ایران برقرار شد. برای توجیه غیرقانونی شدن حزب اصطلاحاتی اختراع شد که پیش از آن در فرهنگ سیاسی ما وجود نداشت: "منحله"، "بیگانه پرست"، "خائن"، "وابسته" و ... اصطلاحاتی که هر کدام از آنها برای ویرانی فرهنگ سیاسی یک ملت کافی است، به نقل و نبات دستگاه تبلیغاتی رژیم شاه تبدیل شد و حتی به مخالفان آن نیز سرایت کرد. ادامه همین فرهنگ بود که بعدها آیت‌الله خمینی را هم خیلی ساده "هندی" (یعنی وابسته به انگلیس) و "ارتجاع سیاه" لقب داد و بعدها گریبان مجاهدین و چریک‌های فدایی و ملیون و همه سیاسیون ایران را گرفت. پس از انقلاب همین فرهنگ، همین اصطلاحات راه همکاری میان نیروهای انقلاب را سد کرد. ... ادامه

انتشار سر مقاله راه توده در کیهان لندن
عبور از مرزهای ممنوعه است؟

دکتر صدرالدین الهی نه تنها روزنامه نگار، بلکه استاد این حرفه است و بسیاری از روزنامه نگاران تحصیل کرده این رشته در ایران، یا مستقیما شاگرد او بوده اند و یا غیرمستقیم و دانش آموخته کسانی اند که زمانی شاگرد وی بوده اند. در سالهای طولانی اقامت در خارج از ایران نیز به این حرفه، که به آن عشق می‌ورزد ادامه داده و در مجلات مختلف گزارش و مقاله و یادنامه نوشته و سالهاست که صفحه‌ای در هفته نامه کیهان چاپ لندن دارد بنام "یادداشت‌های بی‌تاریخ". صفحه‌ای که ظاهرا حساب آن از بقیه مطالب و صفحات این هفته نامه جداست. صدرالدین الهی بنیانگذار کیهان ورزشی است و گزارشگر معروف جنگ استقلال الجزایر.
این مقدمه بسیار کوتاه را نوشتیم تا به چند نکته اشاره کنیم. ... ادامه

آغاز انتشار کتاب "نظری به جنبش کارگری و کمونیستی ایران"
عبدالصمد کامبخش
از رهبران برجسته
حزب توده ایران

راه توده از این شماره، انتشار کتاب "نظری به جنبش کارگری و کمونیستی در ایران" عبدالصمد کامبخش از برجسته ترین رهبران جنبش انقلابی ایران و حزب توده ایران را آغاز می کند. آغاز انتشار این کتاب همزمان شده است با 70 سالگی حزب توده ایران و ما این اقدام خود را هدیه به همه توده ای ها و همه مردم شریف و همه انقلابیون ایران تلقی می کنیم.

فاشیسم در شیلی
دوباره جان گرفته!
ترجمه و تدوین عسگر داوودی