مانيفست ماليخوليائي "امپراطوری شيعه"

حباب روياهای جنون آميز

بر زمين گرم واقعيات ايران و جهان

روياهای ماجراجويانه و آلوده به تخيلات اتمي، که آن را جايگزين واقعيت نياز به اصلاح ساختار نظام حاکم کرده و مجلس و دولت کنوني را براي تحقق آن بر سر کار آوردند، مي رود تا چون حبابي درفضاي واقعيات ايران و جهان منفجر شود. انفجاري که اگر غفلت کنيم مي تواند به قيمتي گران براي کل ايران تمام شود. آن روياها را هيچکس بدقت و صراحت مصطفي پورمحمدي، وزير کشور کنوني و از گردانندگان سازمان امنيت موازي در سالهاي رياست جمهوري محمد خاتمي تشريح و بقول آقايان تبيين نکرده است.

او در شرايطي که هنوز مجلس ششم برقرار بود و محمد خاتمي نيز از اصلاح پذيري نظام نا اميد نشده بود، در مصاحبه که در دي ماه 83 در شماره دوم«ويژه نامه شيعه شناسي» منتشر شد، گفت:

«ظهور اسلام سياسي به معناي توانا شدن تفکري نو و تاثير گذار در حساس ترين منطقه جهاني است؛ منطقه اي که طبق تعبير برخي از استراتژيست ها، حدود نيمي از ده موضع استراتژيک جهان در آن وجود دارد و آبشخور تمامي تمدن هاي ديني جهان است. شيعه و جغرافياي سياسي شيعه «قلب خاورميانه» است. اگر ترکيب فيزيکي و جغرافيايي خاورميانه را ترسيم کنيم، شيعه در مغز و قلب آن حضور دارد. از اين جهت اگر بگوييم اسلام سياسي به جهان شيعه متکي است، تحليلي واقع گرايانه ارائه داده ايم… در يک طرف پازل(هلال شيعي) کشور هاي مسلمان نشين حوزه مديترانه و در طرف ديگرش ايران قرار دارد. در کانون اين پازل عراق قرار دارد. کشور هاي ديگر هم هستند، مثل آذربايجان با جمعيت بيش از 90 درصد شيعه و نيز بحرين با جمعيت بيش از 70 درصد شيعه...اگر عراق و ايران که دو کشوربزرگ منطقه هستند مدل موفقي ارائه بدهند، طبيعي است که چه درعراق شيعه يا در عربستان و ديگر کشور هاي شيعه نشين، مثل بحرين و چه در کشور هايي مثل کويت که نزديک به 30 درصد شيعه دارد يا در عربستان که گفته مي شود بيش از 15 درصد آنها شيعه هستند، يا در پاکستان که 20 در آنها شيعه هستند و يا در افغانستان که 25 درصد شيعه دارد، اين تحول حادثه اي بزرگ خواهد بود. جامعه بزرگ چهل ميليوني شيعه در هند و نيز زيديه در يمن را نيز داريم.»

اين پايه و مايه آن تفکري است که ترکيب امنيتي- نظامي- تروريستي مجلس هفتم را بنام امام زمان( به تعبير آيت الله مشکيني) به ملت ايران تحميل کرد و پس از 27 سال فراز و فرودي که انقلاب 57 را به مرداب نابودي کشاند و تاريخي ترين جنايات و خيانت ها را به آن تحميل کرد، مرد سودائي و نا متعادل بنام احمدي نژاد را ( به تعبير مصباح يزدي و احمد جنتي و مشکيني مانند يک معجزه) بر مسند رياست جمهوري کشور نشاند. در کشوري که تدبيرگران بزرگش توانستند ايران را از زير سيطره اعراب بيرون بکشند و آداب، سنت ها و فرهنگ خود را به اسلام اوليه تزريق کنند.

آنچه زير فشار بحران عمومي جاري در کشور درحال انفجاراست، همين حباب تخيلات است و امروز بزرگترين وظيفه ملي همه روشنفکران، آگاهان اجتماعي، ميهن دوستان (با هر انديشه و انگيزه و گرايش سياسي- حزبي) آنست که اجازه ندهند انفجار قطعي اين حباب، به قيمت ويراني و تکه پاره شدن ايران تمام شود. اين انديشه و تخيل هيچ نوع مبناي زميني ندارد، چرا که پاي آنها روي زمين واقعيت جاري در هيچيک از جوامع و کشورهاي ياد شده نيست. در هر يک از اين کشورها، مناسبات توليدي، ترکيب طبقاتي، خواستگاه هاي حکومتي، سنت ها، فرهنگ، گرايش هاي مذهبي- قومي- فرقه اي و دهها و دهها واقعيت ديگر حاکم است، چنان که همين کشورها مي توانند در کنار ارتش خصم و متخاصم به ايران قرار گيرند. اين حباب رويائي بي نياز به تهاجم نظامي به ايران منفجر خواهد شد، هرچند کساني که آن را در سر دارند، کودکانه و ماجراجويانه، همانند دن کيشوت تصور کنند سلاح اتمي را مي توانند به شمشير فتح جهان رويائي خود تبديل کنند. با داشتن و يا بدون داشتن سلاح اتمي اين حباب آسماني بر زمين گرم واقعيات خواهد خورد. مهم آنست که ما بتوانيم سد راه آن فاجعه اي شويم که مي خواهد به بهانه مقابله با اين انديشه ها، ايران را ويران و تکه پاره کنند. دفاع از صلح و مخالفت با جنگ نه تنها در برابر اين انديشه هاي ماليخوليائي و ماجراجويانه قرار دارد و فرصت مي دهد تا طشت آن، خود از بام واقعيات جهان و ايران فرو افتد، بلکه به مقابله با بهانه جوئي هاي امريکا و هر قدرت جهاني ديگري براي حمله نظامي به ايران بر مي خيزد.

-------------------------------------------------------